Φάνης Κουρουκλίδης

20 Οκτωβρίου 1976

fullscreen

Ο Φάνης (Θεοφάνης) Κουρουκλίδης γεννήθηκε στις 20/10/1976 στην Παναγία Φανερωμένη του Δήμου Θεσσαλονίκης από γονείς πoντίους, την Αλεξάνδρα Χριστοφορίδου και τον Άγγελο Κουρουκλίδη. Η καταγωγή του πατέρα του είναι από το Πολυδένδρι - Ασκού - Λαγκαδά του νομού Θεσσαλονίκης. Η καταγωγή της μητέρας του είναι από το Φίλυρο Θεσσαλονίκης. Η προσφυγική καταγωγή του από την πλευρά του πατέρα του είναι από το Ακ-Τας των Κοτυώρων. Από την πλευρά της μάνας του είναι από την περιοχή του Κάρς και τη Σαντά της Τραπεζούντας. Τα πρώτα του παιδικά χρόνια τα έζησε στην Παναγία Φανερωμένη, όπου σε ηλικία 6,5 χρονών και με την παρότρυνση της πολυαγαπημένης του μητέρας Αλεξάνδρας, διδάχτηκε για πρώτη φορά την ποντιακή λύρα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, αναδείχτηκε το φυσικό του ταλέντο και σε ηλικία 12 ετών έγινε ο πιο μικρός επαγγελματίας λυράρης του ποντιακού ελληνισμού. Δάσκαλός του στα πρώτα του βήματα είναι ο θείος του Σταύρος Κουρουκλίδης. Στη συνέχεια και για 3 με 4 χρόνια τον ανέλαβε ο «Δάσκαλος των Δασκάλων» Τάκης Σαχινίδης. Ο οποίος ουσιαστικά γαλούχησε και ενέπνευσε το μικρό του μαθητή διαμορφώνοντας το παίξιμό του στη λύρα. Αργότερα, μελετώντας το παίξιμο του καταξιωμένου και σεβαστού λυράρη Παναγιώτη Ασλανίδη, δεξιοτέχνη του δοξαριού, βελτίωσε ακόμη περισσότερο την ήδη αξιόλογη τεχνική του. Η πρώτη του επαγγελματική δουλειά στα ποντιακά μαγαζιά έγινε στο πλευρό του Τάκη Παπαδόπουλου που τον βοήθησε αμέριστα στα πρώτα του αυτά βήματα. Η πρώτη αυτή και συνάμα ιστορική για το Φάνη Κουρουκλίδη συνεργασία σε ηλικία μόλις 12 χρονών έγινε στο κέντρο «Φαντασία» το Σεπτέμβριο του 1988, στον Κορινό Κατερίνης. Δύο χρόνια αργότερα το 1990 και αφού απέσπασε την αποδοχή του κόσμου με την πρώτη επιτυχημένη εμφάνισή του, συμμετέχει στο μουσικό σχήμα του κέντρου «Πλατανάκια», στη στροφή του Φιλύρου, πάλι στο πλευρό του Τάκη Παπαδόπουλου. Τα επόμενα 2 χρόνια ως το 1992 απουσιάζει από τη νυχτερινή ζωή, συμμετέχοντας μόνο σε γάμους, βαπτίσεις και εκδηλώσεις δήμων και κοινοτήτων, καθώς και εκδηλώσεων των ποντιακών σωματείων μαζί με τον αξιόλογο ερμηνευτή Θέμη Ιακωβίδη. Το 1993 και για ένα χρόνο, εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου και συμμετέχει στον ποντιακό σύλλογο «Αργοναύτες Κομνηνοί» Καλλιθέας, μαζί με το σπουδαίο χοροδιδάσκαλο Χρήστο Θεοδωρίδη. Παράλληλα εργάζεται στο ποντιακό κέντρο «Πρόσφυγας», ιδιοκτησίας του Γρηγόρη Τσαλγατίδη, μαζί με τους Γιάννη Τσανάκαλη (λύρα-τραγούδι) και το Βασίλη Πασχαλίδη (τραγούδι). Το 1994, στο νεοϊδρυθέν κέντρο «Κάστρο» ιδιοκτησίας και αυτό του Γρηγόρη Τσαλγατίδη, συνεργάζεται με το Στάθη Νικολαΐδη και το Μιχάλη Καλιοντζίδη. Το 1994 επιστρέφει πίσω στη γενέτειρα του Θεσσαλονίκη όπου και εργάζεται στην ποντιακή ταβέρνα «Παρακάθ’» με συνεργάτες τους ιδιοκτήτες και τραγουδιστές Αχιλλέα Βασιλειάδη, Γιάννη Κουρτίδη και Κώστα Σιαμίδη. Μετά από 3-4 μήνες και με μια επιτυχή καθόλα συνεργασία, αποχωρεί και εντάσσεται στο μουσικό σχήμα του ποντιακού κέντρου «Λεμόνα» έπειτα από πρόταση του Χρήστου Παπαδόπουλου, με συνεργάτες τον αείμνηστο Θόδωρο Παυλίδη και τον Μπάμπη Κεμανετζίδη (1994-1995). Το 1996-1997 εργάζεται πάλι στο πλευρό του Χρήστου Παπαδόπουλου και στο κέντρο «Κοσμοκίνηση». Το 1996 απέχει από τη νυχτερινή ζωή λόγω πένθους του συνεργάτη του Χρήστου Παπαδόπουλου. Τέλη του 1996 με αρχές του 1997 επανέρχονται ως σχήμα επιστρέφοντας στην «Κοσμοκίνηση» και στη νυχτερινή ζωή της πόλης. Το 1997-1998 το επιτυχημένο δίδυμο εμφανίζεται στο κέντρο «Λεμόνα» συνεχίζοντας την ανοδική πορεία του, παρέα αυτή τη φορά με το Γιάννη Χριστοδουλίδη. Τέλη του 1998 και μετά από 3 συνεχείς αναβολές, ντύνεται στο χακί. Υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο πεζικό με ειδικότητα οδηγού ερπυστριοφόρου. Απολύεται τον Ιούλιο του 1999 και συνεχίζει τις καλοκαιρινές του εμφανίσεις σε γάμους , πανηγύρια και τοπικές εκδηλώσεις ποντιακών συλλόγων. Τέλη του 1999 με 2000 και 2001 εμφανίζεται στο οικογενειακό κέντρο «Πόρτες» με το Γιώργο Σιδηρόπουλο και το Γιάννη Χριστοδουλίδη. Αυτή η περίοδος του 2000 θα είναι και η πιο τραγική στη ζωή του ευαίσθητου λυράρη Φάνη Κουρουκλίδη. Μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο αφήνει την τελευταία της πνοή η πολυαγαπημένη του μητέρα Αλεξάνδρα στης 16/2/2000. Το 2002 είναι η απαρχή μιας συνεργασίας με το Θόδωρο Παυλίδη σε γάμους, πανηγύρια και εκδηλώσεις συλλόγων. Μια συνεργασία που έμελλε να πραγματοποιηθεί και να γίνει πράξη μετά από κυοφορία 15 ολόκληρων χρόνων. Το χειμώνα του ιδίου χρόνου εμφανίζεται σε περίοδο τετραμήνου στην «Πύλη Αξιού», όπου μαζί με άλλους λυράρηδες άνοιγε το πρόγραμμα του μεγάλου ερμηνευτή Βασίλη Καρρά. Το 2003 βιώνει σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα από το χαμό της μητέρας του και το χαμό του στενού του φίλου και συνεργάτη αειμνήστου πλέον Θεόδωρου Παυλίδη. Ο επί πολλά έτη επιστήθιος φίλος του σκοτώνεται σε τροχαίο ατύχημα, παραμονή της πρεμιέρας στο κέντρο «Μίθριο» όπου και θα εμφανιζόταν. Οι στιγμές δύσκολες, μα η ζωή δε σταμάτησε να κυλά. Έτσι τη θέση του εκλιπόντος παίρνει ο επίσης καλός του φίλος Γιάννης Χριστοδουλίδης. Το 2004 συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον εκλεκτό καλλιτέχνη Σταύρο Σαββίδη ιδιοκτήτη του κέντρου «Ακρίτας Παλλάς» στην Πατρίδα Βεροίας. Στο σχήμα συμμετέχει επίσης και ο Μιχάλης Κουρτίδης (λύρα – τραγούδι). Το 2005-2006 εμφανίζεται στο κλαμπ «Χαμάμ» μαζί με το Χρήστο Παπαδόπουλο και το Γιώργο Σασκαλίδη. Παράλληλα δημιουργεί τη σχολή «Απόλλων» όπου διδάσκει λύρα στα μικρά και μεγάλα ποντιόπουλα. Το 2006-2007 τον βρίσκει στο «Δυτικό Μέγαρο» με τον Κώστα Θεοδοσιάδη και εντάσσεται στο δυναμικό του κέντρου «Κοσμοκίνηση» μαζί με τον ιδιοκτήτη του Γιώργο Σιδηρόπουλο. Το 2008-2009 εμφανίστηκε στο κέντρο «Μίθριο» μαζί με τον Κώστα Θεοδοσιάδη και τον Φεβρουάριο του 2009 βρίσκεται στην Πατρίδα Βεροίας και στο κέντρο «Ακρίτας Παλλάς» πάλι με τον Κώστα Θεοδοσιάδη. Συνεργασίες με Ποντιακούς Συλλόγους Από μικρός ακόμη συνεργάστηκε με το σύλλογο Καλλιθέας Συκεών όπου μάθαινε στη λύρα τους ποντιακούς χορούς, από το Γιώργο Κοσυφίδη με το μεγάλο και μικρό χορευτικό. Συνεργάστηκε επίσης με το σύλλογο «Ένωση Ποντίων Πολίχνης» με το Γιάννη Πηλαλίδη, με τον σύλλογο Λευκοτοπιτών Θεσσαλονίκης με τον Τάκη Ζερζελίδη. Αργότερα με τους «Αργοναύτες Κομνηνούς» Καλλιθέας Αθηνών με το Χρήστο Θεοδωρίδη, με το σύλλογο Πετραλώνων Χαλκιδικής με τον Τάκη Ζερζελίδη. Συνεργάστηκε κατά καιρούς με τους «Κρωμναίους» Καλαμαριάς με το Μάκη Πετρίδη, με το σύλλογο «Αλέξανδρος Υψηλάντης» Ηλιούπολης Θεσσαλονίκης, με το Νίκο Κυριακίδη, με τους «Ακρίτες του Πόντου» Σταυρούπολης. Δίδαξε σε Γερμανία-Αυστρία-Κρήτη και Χαλκιδική μαζί με τον κοινωνιολόγο Σάββα Μαυρίδη και το χοροδιδάσκαλο Χρήστο Θεοδωρίδη. Εμπλεκόμενος με το σωματείο «Καλλιτεχνική Στέγη Ποντίων Βορείου Ελλάδος» βρέθηκε ανάμεσα στα μεγαλύτερα ονόματα του ποντιακού χώρου. Καταξιώθηκε σε 37 δισκογραφικές δουλειές, προσωπικές αλλά και συμμετοχικές συνεργαζόμενος με όλους τους μεγάλους τραγουδιστές, στιχουργούς και μουσικούς. Έπαιξε με τα μεγαλύτερα χορευτικά συγκροτήματα της Ελλάδος σε εκδηλώσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα Ευρώπη κ Αμερική.