Προβολή Τραγουδιού
Το γλυκόλαλον αηδόν’ |
Τ’ αηδόν’ και τ’ αηδονόπονΣτιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Φάνης Κουρουκλίδης, Χαράλαμπος Τσαντεκίδης
Αηδόν’ έμ’νε γλυκόλαλον και τη χαράς πουλόπον Νε, νασάν εμέν, νε! ’Κελάηδανα κι εχ̌αίρουμ’νε ψηλά σ’ έναν ραχ̌ι͜όπον Νε, νασάν εμέν, νε! Ετέρ’να τοι Τραντέλλενους με τ’ άρματα σα κάστρα Νε, νασάν εμέν, νε! Κι εγώ εκράτ’να τ’ς άγνεφους ημέραν και με τ’ άστρα Νε, νασάν εμέν, νε! Και έρθαν χρόνια δίσεκτα, ελλάεν αφεντία Νε, ν’ αηλί εμέν, νε! Και πώς εγώ να κελαηδώ; εκόπεν η λαλία μ’ Νε, ν’ αηλί εμέν, νε!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άγνεφους | ξύπνιους | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άρματα | όπλα | armum | |
| αφεντία | διακυβέρνηση | ||
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| εκράτ’να | κρατούσα | ||
| ελλάεν | άλλαξε | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έρθαν | ήρθαν | ||
| ετέρ’να | κοιτούσα | ||
| εχ̌αίρουμ’νε | χαιρόμουν | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| πουλόπον | πουλάκι | ||
| ραχ̌ι͜όπον | ραχούλα, μικρό βουνό | ||
| τοι | τους/τις |
