Μάνα, σ’ έναν μουχαπέτ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Φάνης Κουρουκλίδης, Χαράλαμπος Τσαντεκίδης

Μάνα, σ’ έναν μουχαπέτ’
τη σεβντάς έρθεν το τέρτ’
Καίγουμαι, μάνα, βρουλίζω
και το ψ̌όπο μ’ τυρα̤ννίζω
Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί!

Όθεν φαγοπότ’ κι εγώ,
και ποτήρ’ σο χ̌έρ’ κρατώ
Πίνω και τ’ αρνί μ’ νουνίζω
και τ’ ομματόπα μ’ κλαινίζω
Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί!

Η γερὰ και τη σεβντάς
μετ’ εσέν όθεν κι αν πας
Έναν ώραν ’κι κοιμάσαι
και ση χαμονήν πας χάσαι
Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί!

Μάνα, μάνα, έναν γιαβρίν
έφαεν τ’ εμόν την ψ̌ην
Μάνα, κανείς ’κι πονεί με
και ο τόπον ’κ’ εχωρεί με
Όι! Ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
βρουλίζω	φλέγομαι, καίγομαι	brûler
γερὰ	πληγή, τραύμα	yara
γιαβρίν	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έρθεν	ήρθε
έφαεν	έφαγε
εχωρεί	χωράει
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίγουμαι	καίομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζω	στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μουχαπέτ’	κουβέντα, φιλική συνομιλία, συνεκδ. φιλική συνεστίαση (συνήθως μετά μουσικής)	muhabbet/maḥabbet
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζω	σκέφτομαι
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομματόπα	ματάκια
σεβντάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
τέρτ’	καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια	dert
τυρα̤ννίζω	τυραννάω, ταλαιπωρώ
χ̌έρ’	χέρι
χαμονήν	χαμό, όλεθρο
χάσαι	χάνεσαι
ψ̌ην	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα