Καλώς έρθες, φίλε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Βαγγέλης Ιντζεβίδης, Σταύρος Σαββίδης, Φάνης Κουρουκλίδης

Καλώς και καλώς όρισες, [αμάν!]
φίλε μ’, απόθεν έρθες;
Τρανόν χαράν εδέκες με [αμάν!]
ξαν μετ’ εμέν ντ’ ευρέθες
[Έλα -ν- έλα]

Ο ήλιον όθεν βασιλεύ’, [αμάν!]
έζησα είκοσ’ χρόνι͜α
Αν έφυα την άνοιξην, [αμάν!]
εκλώστα με τα χ̌ιόνι͜α
[Έλα -ν- έλα]

Εσύ σα τσ̌όλια κι έρημα [αμάν!]
που ’κι χουλέν’ ο ήλον
Εγώ με τα παράπονα, [αμάν!]
χωρίς τ’ εμόν τον φίλον
[Έλα -ν- έλα]

Εσύ αδά, εγώ εκεί, [αμάν!]
σα δύο θαλασσάκρι͜α
Τέρτι͜α εγώ, τέρτι͜α κι εσύ, [αμάν!]
οι δύος πα με δά̤κρυ͜α
[Έλα -ν- έλα]

Οι φίλ’ όνταν χωρίουνταν [αμάν!]
εικόνας πα δα̤κρύζ’νε
Τ’ αμάραντα μαραίν’ντανε [αμάν!]
και άλλο ’κι χλοΐζ’νε
[Έλα -ν- έλα]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αμάραντα	(επιστ. Helichrysum stoechas) τα αγριολούλουδα ελίχρυσος ο πολύτιμος
απόθεν	από που, από όπου
δύος	δύο
εδέκες	έδωσες
εικόνας	(ονομ. πληθ., τα) εικόνες
εκλώστα	γύρισα, επέστρεψα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έρθες	ήρθες
ευρέθες	βρέθηκες
έφυα	έφυγα
θαλασσάκρι͜α	οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαραίν’ντανε	μαραίνονται
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ξαν	πάλι, ξανά
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όνταν	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τσ̌όλια	έρημα, ερημικά	çöl
φίλ’	(προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι
χλοΐζ’νε	φέρνουν χλόη, πρασινίζουν
χουλέν’	ζεσταίνει, θερμαίνει
χωρίουνταν	χωρίζονται, ξεχωρίζουν