Μακρύν-Σέρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Γκόσιος, Γιώργος Σιαμίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης, Φάνης Κουρουκλίδης

[Και -ν-] Εφέκαμε τ’ οσπίτι͜α μουν,
τον τόπον ντ’ εγεννέθαμ’
[Έι! Πουλί μ’, ν’ αηλί εμάς!]
[Και] Με τα δάκρυ͜α ας σ’ ομμάτι͜α μουν
σ’ άλλον τόπον ευρέθαμ’
[Έι! Πουλί μ’, ν’ αηλί εμάς!]

♫

Να κοιμούμαι ’κ’ επορώ
όλ’ τη νύχταν νουνίζω
Ασ’ έχασα τ’ αρνί μ’ κιάν’
καίγουμαι και βρουλίζω
[Λέγω σε, γιαβρί μ’!]

Δάκρυ͜α ’κχ̌ύνω και πονώ
και πάντα μοιρολογώ
Τη κεντή μ’ πάντα ρωτώ
«Να κλαίγω ή να γελώ;»
[Λέγω σε, γιαβρί μ’!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ασ’	από
βρουλίζω	φλέγομαι, καίγομαι	brûler
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγεννέθαμ’	γεννηθήκαμε
επορώ	μπορώ
ευρέθαμ’	βρεθήκαμε
εφέκαμε	αφήσαμε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καίγουμαι	καίομαι
κεντή	(ον.) εαυτός, (γεν./αιτ.) εαυτό	kendi
κιάν’	και άνω, και εξής, και πέρα
κοιμούμαι	κοιμάμαι
’κχ̌ύνω	εκχύνω, χύνω, εκβάλλω	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
μουν	μας
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
νουνίζω	σκέφτομαι
όλ’	όλοι/α
ομμάτι͜α	μάτια
οσπίτι͜α	σπίτια	hospitium<hospes