Τρία τα πόνι͜α

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιώπης, Φάνης Κουρουκλίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Έναν παλληκάρ’ σα χ̌έρα̤
κεμεντζ̌έν κρατεί
Για τον Πόντον, την πατρίδαν
παίζ’ και τραγωδεί

Κύρ’ και μάναν που εχάσεν
σον ξεριζωμόν
Όλα̤ εκείνα ’κ’ εκανέθαν,
έχ̌’ κι άλλον καημόν

Ό,τι επέμ’νεν σην καρδίαν
η εγάπη καίει
Για το κορτσόπον τα νύχτας
τραγωδεί και κλαίει

Τρία τα πόνι͜α απέσ’ σην ψ̌ην
και ντ’ευτάει/ντό θα ’φτάει το καημένον;
Προσφυγοπούλ’ και ορφανόν
και τη σεβτάς ντωγμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
εγάπη	αγάπη
εκανέθαν	έφτασαν, ήταν αρκετά
επέμ’νεν	απόμεινε
έχ̌’	έχει
εχάσεν	έχασε, έδιωξε, πέταξε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
κορτσόπον	κοριτσάκι
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
κύρ’	πατέρα
ντωγμένον	χτυπημένο
νύχτας	(ον.πληθ.,τα) νύχτες
πόνι͜α	πόνοι
σεβτάς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
τραγωδεί	τραγουδάει
’φτάει	(ευτάει) κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
χ̌έρα̤	χέρια
ψ̌ην	ψυχή