Σεβτά λαρούται

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μ’,
κανείς σουν μη κομπούται
Ατό τ’ αστόχ̌’ το σεβταλούκ’
με σεβταλούκ’ λαρούται

Οι σεβταλήδες είν’ πολλοί,
δεξι͜ά, ζερβά, εμπρός ι-μ’!
Πολλά είναι τ’ αδέλφι͜α μου
και κείμαι μαναχός ι-μ’

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μ’,
κανείς σουν μη κομπούται
Ατό τ’ αστόχ̌’ το σεβταλούκ’
με σεβταλούκ’ λαρούται

Να εύρηκα έναν γιατρικόν
τη σεβτάν να λαρώνω
κι ας σην καρδά̤ν τη σεβταλή
να σύρ’ και παίρ’ τον πόνον

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μ’,
κανείς σουν μη κομπούται
Ατό τ’ αστόχ̌’ το σεβταλούκ’
με σεβταλούκ’ λαρούται

Εράεψα, εράεψα,
εχάθα και -ν- επήγα
Εγώ πα σεβταλής είμαι,
έρθα και εφουρκίγα

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μ’,
κανείς σουν μη κομπούται
Ατό τ’ αστόχ̌’ το σεβταλούκ’
με σεβταλούκ’ λαρούται

Γερίτσος έρθεν εμπροστά μ’
και η γούλα τ’ γομούται
«Γιαβρόπο μ’,» λέει με «η σεβτά
με τη σεβτά λαρούται»

Αδέλφα̤ μ’, αδελφόπα μ’,
κανείς σουν μη κομπούται
Ατό τ’ αστόχ̌’ το σεβταλούκ’
με σεβταλούκ’ λαρούται