Προβολή Τραγουδιού
Εύρα σε, ’κι αφήνω σε |
Ανθρώπ’ς θέλω ολόερα μ’Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Γιώργος Νικολαΐδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Εσέν εδέκεν ο Θεόν όλι͜α τη γης τα χάρ’τι͜α¹ Τ’ εμά είν’ λιβαδοτόπι͜α, τ’ εμά είν’ τα παρχάρι͜α Εύρα σε και ’κι αφήνω σε εσέν, πουλί μ’, ατώρα Τον χ̌ειμωγκόν το χούλεμα μ’, καλοκαιρί’ μ’ εβόρα Ας ’ίνουμαι ο κρίαρον, αρνόπο μ’, σην εγκάλια σ’ Κι εγώ σ’κούμαι και χ̌αίρουμαι ολίγον ας σα κάλλια σ’ Εύρα σε και ’κι αφήνω σε εσέν, πουλί μ’, ατώρα Τον χ̌ειμωγκόν το χούλεμα μ’, καλοκαιρί’ μ’ εβόρα Λάλ’ με, κορτσόπον, ση ζωήν και ση εγάπ’ς τη στράταν Εγώ ’κι αποχωρίγουμαι ατά τ’ εσά τ’ ομμάτι͜α Εύρα σε και ’κι αφήνω σε εσέν, πουλί μ’, ατώρα Τον χ̌ειμωγκόν το χούλεμα μ’, καλοκαιρί’ μ’ εβόρα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αποχωρίγουμαι | αποχωρίζομαι | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ατά | αυτά | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| εβόρα | σκιά, δροσερό μέρος | ||
| εγάπ’ς | αγάπης | ||
| εγκάλια | αγκαλιά | ||
| εδέκεν | έδωσε | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμά | δικά μου | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κάλλια | κάλλη | ||
| καλοκαιρί’ | καλοκαιριού | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| λάλ’ | (προστ.) βγάλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| σ’κούμαι | σηκώνομαι | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| χ̌ειμωγκόν | (ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα | ||
| χάρ’τι͜α | χάρεις, χαρίσματα | ||
| χούλεμα | ζέστη, θέρμανση |
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να λέει «χάρι͜α»
