Προβολή Τραγουδιού
Πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’
Ανθρώπ’ς θέλω ολόερα μ’Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης, Γιώργος Νικολαΐδης
Συνθέτες: Γιώργος Νικολαΐδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Εγώ εσέναν ντ’ εθέλ’να; άλλεν έπρεπε να ’παίρ’να Ποίον έτον το χαΐρι σ’; Πώς ομοίαζες τον κύρη σ’! Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’, πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’ Σκαμνίν σ’ οσπίτ’ ’κι χουλέντς, το πουρνόν θα σ’κούσαι φεύ’ς Και θα κλώσ̌κεσαι παρώρας, πώς εγένουσ’νε τη χώρας! Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’, πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’ Άμον ατζαρία κάταν άν’ και κα και σ’ έναν στράταν Καφετζού ση γειτονίαν και τ’ οσπίτι σ’ παίρ’ φωτίαν Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’, πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’ Εγώ πάω ση δουλείαν, θα τερώ και τα παιδία Και ντ’ εθέλ’να την παντρείαν μετ’ εσέν την οκνηρία; Ατέ τιδέν ’κι νουνίζ’, πέραν βρέχ̌’, πέραν χ̌ι͜ονίζ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άλλεν | άλλη | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
| άν’ | άνω, πάνω, άνωθεν | ||
| ατέ | αυτή | ||
| ατζαρία | παράτολμη, ενεργητική, ευκίνητη | acar/aʿcar | |
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| δουλείαν | δουλειά | ||
| εγένουσ’νε | έγινες, κατήντησες | ||
| εθέλ’να | ήθελα | ||
| έτον | ήταν | ||
| κάταν | γάτα | ||
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κλώσ̌κεσαι | γυρίζεις, επιστρέφεις | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| οκνηρία | τεμπέλα | ||
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| παιδία | παιδιά | ||
| ’παίρ’να | (επαίρ’να) έπαιρνα | ||
| παντρείαν | παντρειά, γάμο | ||
| παρώρας | πρόωρα, παράκαιρα | ||
| πουρνόν | πρωί, πρωινό, επαύριον | ||
| σ’κούσαι | σηκώνεσαι | ||
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| φεύ’ς | φεύγεις | ||
| χ̌ι͜ονίζ’ | χιονίζει | ||
| χαΐρι | καλοσύνη, εύνοια, χρησιμότητα | hayır/ḫayr | |
| χουλέντς | θερμαίνεις, ζεσταίνεις | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |