Γαμπρός, υιός ’κι ’ίνεται

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Φάνης Κουρουκλίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Η πεθερά μ’ το γιον ατ’ς φάζ’,
βουτούρτα και ματζίραν
Κι εγώ που είμαι σώγαμπρος,
πάντα μαλέζ’ και τρίμμαν

Γαμπρός υιός ’κι ’ίνεται
και νύφε θεγατέρα
Ατείν’ ξάι ’κι αναπάουνταν
δουλείαν νύχτα μέρα

Εγώ θα πάω σο χωράφ’,
τα ξύλα πα θα σ̌κίζω
Μίαν αδά, μίαν ακεί,
άλλο ’κι τα̤γιανίζω

Γαμπρός υιός ’κι ’ίνεται
και νύφε θεγατέρα
Ατείν’ ξάι ’κι αναπάουνταν,
δουλείαν νύχτα μέρα

Δύο δά̤κρα̤ αν έχ̌ετεν,
καν’νάν εσείς μη κλαίτεν
Κλάψτεν εμέν τον σώγαμπρον,
τα βάσανα μ’ να λέτε

Γαμπρός υιός ’κι ’ίνεται
και νύφε θεγατέρα
Ατείν’ ξάι ’κι αναπάουνταν,
δουλείαν νύχτα μέρα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
αναπάουνταν	αναπαύονται, ξεκουράζονται
ατείν’	αυτοί
ατ’ς	αυτής, της
βουτούρτα	βούτυρα
δά̤κρα̤	δάκρυα
δουλείαν	δουλειά
έχ̌ετεν	έχετε
θεγατέρα	θυγατέρα, κόρη
’ίνεται	γίνεται
καν’νάν	κανέναν
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλάψτεν	(προστ.) κλάψτε
μαλέζ’	υδαρής χυλός, αλευρόσουπα
ματζίραν	γιαούρτι	macun
μίαν	μια φορά
νύφε	νύφη
ξάι	καθόλου
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
τα̤γιανίζω	αντέχω, βαστάω, υπομένω	dayanmak
τρίμμαν	σούπα από μικρά τρίμματα ζυμαριού
φάζ’	ταΐζω/ει