Οι Γαρσλήδες

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Φάνης Κουρουκλίδης, Χαράλαμπος Τσαντεκίδης

Εχπάστετεν Γαρσλήδες! Πού θα πάτεν;
Αούτα τα χώματα, π’ επότ’σετεν με ιδρωκαμάτα̤ και αίμαν πού θ’ αφήνετε ατα και πάτεν;

♫

Τα καράβι͜α εγομώθαν
προσφυγόπουλα, μάνα,
προσφυγόπουλα
Ας σο Γαρς είν’ τα παιδία,
Ποντιόπουλα

Ας σ’ ομμάτι͜α τουν τα δάκρυ͜α
ξάι ’κι σταματούν, μάνα,
ξάι ’κι σταματούν
Και τα χ̌είλι͜α τουν-ε άλλον
’κι χαμογελούν

Με τα γούλας κρεμαμένα
ψ̌ήα που πονούν, μάνα,
ψ̌ήα που πονούν
Οι Γαρσλήδες την πατρίδαν
κλώσκουν και τερούν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αούτα	αυτά
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατα	αυτά
γούλας	(ον. πληθ.) λαιμοί, (γεν. εν.) λαιμού	gula
εγομώθαν	γέμισαν
είν’	(για πληθ.) είναι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσκουν	γυρίζουν, επιστρέφουν
κρεμαμένα	κρεμασμένα
ξάι	καθόλου
ομμάτι͜α	μάτια
παιδία	παιδιά
πάτεν	πηγαίνετε, πάτε
τερούν	κοιτούν
τουν	τους
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα