Προβολή Τραγουδιού
Χάραξεν η ανατολή |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Μιχάλης Σιώπης, Φάνης Κουρουκλίδης
Σήμερον λάμπει ο ουρανός, [Χάραξεν και η ανατολή!] σήμερον λάμπει η ημέρα [Πάει να ξημερώσει!] Σήμερον στεφανούντανε [Χάραξεν και η ανατολή!] αητέντς την περιστέρα [Πάει να ξημερώσει!] Φορίστ’ α̤τεν, σ̌κεπάστ’ α̤τεν [Χάραξεν και η ανατολή!] εμείς αγληγορούμε [Πάει να ξημερώσει!] Τ’ οσπίτ’ν ατ’ς έν’ πολλά μικρόν, [Χάραξεν και η ανατολή!] απέσ’ πα ’κ’ εχωρούμε [Πάει να ξημερώσει!] Φορίστ’ α̤τεν, στολίστ’ α̤τεν [Χάραξεν και η ανατολή!] θα πάμε, αγληγορούμε! [Πάει να ξημερώσει!] Τα έμπρ’ τα στράτας χ̌αίρουνταν, [Χάραξεν και η ανατολή!] τ’ οπίσ’ μαραγγουλιούνε [Πάει να ξημερώσει!] Η νύφε προκομμέντσα έν’ [Χάραξεν και η ανατολή!] αρλούσσα και γλυκέσσα [Πάει να ξημερώσει!] Ολίγον εργοπόρεσεν [Χάραξεν και η ανατολή!] κι η ώρα έντον χρόνος [Πάει να ξημερώσει!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγληγορούμε | βιαζόμαστε | ||
αητέντς | αητός | ||
απέσ’ | μέσα | ||
αρλούσσα | αυτή που την πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı | |
α̤τεν | αυτήν | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
γλυκέσσα | γλυκιά | ||
έμπρ’ | (έμπρου) εμπρός, μπροστά | ||
έν’ | είναι | ||
έντον | έγινε | ||
εργοπόρεσεν | αργοπόρησε | ||
εχωρούμε | χωράμε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μαραγγουλιούνε | μαραζώνουν, μαραίνονται, μτφ. σκυθρωπιάζουν | μαραγγιάω | |
νύφε | νύφη | ||
ολίγον | λίγο | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
οσπίτ’ν | σπίτι | hospitium<hospes | |
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
προκομμέντσα | προκομμένη | ||
στεφανούντανε | στεφανώνονται | ||
στράτας | (ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους | ||
φορίστ’ | ντύστε | ||
χ̌αίρουνταν | χαίρονται |