Χάραξεν η ανατολή

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Μιχάλης Σιώπης, Φάνης Κουρουκλίδης

Σήμερον λάμπει ο ουρανός,
[Χάραξεν και η ανατολή!]
σήμερον λάμπει η ημέρα
[Πάει να ξημερώσει!]
Σήμερον στεφανούντανε
[Χάραξεν και η ανατολή!]
αητέντς την περιστέρα
[Πάει να ξημερώσει!]

Φορίστ’ α̤τεν, σ̌κεπάστ’ α̤τεν
[Χάραξεν και η ανατολή!]
εμείς αγληγορούμε
[Πάει να ξημερώσει!]
Τ’ οσπίτ’ν ατ’ς έν’ πολλά μικρόν,
[Χάραξεν και η ανατολή!]
απέσ’ πα ’κ’ εχωρούμε
[Πάει να ξημερώσει!]

Φορίστ’ α̤τεν, στολίστ’ α̤τεν
[Χάραξεν και η ανατολή!]
θα πάμε, αγληγορούμε!
[Πάει να ξημερώσει!]
Τα έμπρ’ τα στράτας χ̌αίρουνταν,
[Χάραξεν και η ανατολή!]
τ’ οπίσ’ μαραγγουλιούνε
[Πάει να ξημερώσει!]

Η νύφε προκομμέντσα έν’
[Χάραξεν και η ανατολή!]
αρλούσσα και γλυκέσσα
[Πάει να ξημερώσει!]
Ολίγον εργοπόρεσεν
[Χάραξεν και η ανατολή!]
κι η ώρα έντον χρόνος
[Πάει να ξημερώσει!]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγληγορούμε	βιαζόμαστε
αητέντς	αητός
απέσ’	μέσα
αρλούσσα	αυτή που την πιάνει εύκολα το παράπονο	arlı
α̤τεν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
γλυκέσσα	γλυκιά
έμπρ’	(έμπρου) εμπρός, μπροστά
έν’	είναι
έντον	έγινε
εργοπόρεσεν	αργοπόρησε
εχωρούμε	χωράμε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
μαραγγουλιούνε	μαραζώνουν, μαραίνονται, μτφ. σκυθρωπιάζουν	μαραγγιάω
νύφε	νύφη
ολίγον	λίγο
οπίσ’	πίσω
οσπίτ’ν	σπίτι	hospitium<hospes
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
προκομμέντσα	προκομμένη
στεφανούντανε	στεφανώνονται
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
φορίστ’	ντύστε
χ̌αίρουνταν	χαίρονται