Η Τασούλα έν’ του Πόντου
το ψηλόν το κυπαρίσσ’
Σην Ελλάδαν δισκοβόλος
’κ’ έν’ άμον ατεν κανείς!
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρα̤ τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
♫
Η Τασούλα έν’ του Πόντου
το ψηλόν το κυπαρίσσ’
Σην Ελλάδαν δισκοβόλος
’κ’ έν’ άμον ατεν κανείς!
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρα̤ τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
Σύρ’ τον δίσκον σο Αιγαίον
και σην Ίμβρον πάει κονεύ’
Πού να είναι; Μέρ’ επήγαν;
Τ’ ελληνόπουλα αραεύ’
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρα̤ τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
Δεύτερον, πουλί μ’, σην Τροίαν
και οι Αργοναύτες ζουν
Έκτορας κι ο Αχιλλέας
τα σπαθία ακονούν
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρα̤ τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
Το υστερνόν ση Τραπεζούνταν
ας σα χ̌έρι͜α τ’ς το ταψίν
Σ’κών’ ανάσπαλτον τον Πόντον
και σ’ εμέτερον τη γην
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρι͜α τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
Οι Τραντελλένοι αδέλφι͜α τ’ς,
Μαύρη θάλασσας παιδίν
Πάντα άμον τους Ακρίτες
έν’ σο πρώτον την γραμμήν
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρι͜α τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
Αγαπά όλον τον κόσμον,
του Χριστού έν’ ο αμνόν
Σ’κών’ τα χ̌έρι͜α τ’ς η Τασούλα
και κρατεί τον ουρανόν!
