Στρατιώτη μ’, παλληκάρι μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης

Με τον φέγγον και τον ήλεν
κάθεσαι απέσ’ σον κρύον
Συ Ακρίτας και ιππέας
κείσαι σα πιδεβασέας

Στρατιώτη μ’, παλληκάρι μ’,
λεβέντη μ’ και λεοντάρι μ’
με τον Μάραντον ομοι͜άεις,
τον εχθρόν πέραν δεβά͜εις

Αγαπάς τον Βαζελώναν
όπως και τον Παρθενώναν
Αγαπάς αούτ’ τον τόπον
ας σον Βορράν ους το Νότον

Στρατιώτη μ’, παλληκάρι μ’,
λεβέντη μ’ και λεοντάρι μ’
με τον Μάραντον ομοι͜άεις,
τον εχθρόν πέραν δεβά͜εις

Έρχουν οι καιροί, δι͜αβαίν’νε,
ν’ ανασπάλκουν ’κ’ επορούν
Τη Μάραντονος τα χρόνι͜α
το ψ̌όπο μ’ αναριγούν

Στρατιώτη μ’, παλληκάρι μ’,
λεβέντη μ’ και λεοντάρι μ’
με τον Μάραντον ομοι͜άεις,
τον εχθρόν πέραν δεβά͜εις

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανασπάλκουν	ξεχνιούνται, (υποτακτ) ξεχαστούν
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
απέσ’	μέσα
δεβά͜εις	διαβάζεις, περνάς, πηγαίνεις κπ/κτ κάπου
δι͜αβαίν’νε	(για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν	διαβαίνω
επορούν	μπορούν
έρχουν	έρχονται
ήλεν	ήλιος/ήλιο
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κείσαι	κείτεσαι, ξαπλώνεις
ομοι͜άεις	ομοιάζεις, μοιάζεις
ους	ως, μέχρι
πιδεβασέας	απομακρύνσεις, αποχωρισμοί	από + δι͜αβασέα
φέγγον	φεγγάρι
ψ̌όπο	ψυχούλα