Προβολή Τραγουδιού
Τη σεβτάς το γιατρικόν |

Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Καλλιτέχνες: Θέμης Ιακωβίδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Τη ραχ̌ί’ και το πλουμίν έν’ τ’ εμόν και το γιαβρίν Μη τερείτε͜ ατο σ’ ομμάτι͜α, τογραεύ’, ευτάει κομμάτι͜α Τη σεβτάς το γιατρικόν, έναν τέρεμαν τ’ εσόν Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α και πετώ με τα γεράνι͜α Έλα εστά σ’ εμόν το γιάν’, μανουσ̌άκ’ και τουτουγιάν’ Κείμαι απέσ’ και σην καρδία σ’, σκουντουλίζω ευωδίας Τη σεβτάς το γιατρικόν, έναν τέρεμαν τ’ εσόν Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α και πετώ με τα γεράνι͜α Ήλον όντες βασιλεύ’ η εγκάλια μ’ αραεύ’ την τρυγόνα μ’ και σ’ ορμάνι͜α, σο αγιάζ’ και σα ποράνι͜α Τη σεβτάς το γιατρικόν, έναν τέρεμαν τ’ εσόν Πάω, εβγαίνω σ’ επουράνι͜α και πετώ με τα γεράνι͜α
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγιάζ’ | αγιάζι, διαπεραστικός κρύος αέρας και υγρασία | ayaz | |
απέσ’ | μέσα | ||
αραεύ’ | ψάχνω/ει, αναζητώ/άει, γυρεύω/ει | aramak | |
γεράνι͜α | γερανοί/γερανούς (πτηνά) | ||
γιαβρίν | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
γιάν’ | πλάι, πλευρά | yan | |
εγκάλια | αγκαλιά | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έν’ | είναι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
εστά | (προστ.) στάσου | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
ευωδίας | ευωδίες | ||
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
μανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όντες | όταν | ||
ορμάνι͜α | δάση | orman | |
πλουμίν | κεντητό ή ζωγραφιστό διακοσμητικό σχέδιο, μτφ. στολίδι | pluma | |
ποράνι͜α | μπόρες, καταιγίδες | boran<βενετ. bora<λατ. Boreas <Βορέας (αντιδάνειο) | |
ραχ̌ί’ | ράχης, βουνού | ||
σεβτάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σκουντουλίζω | ευωδιάζω, μοσχοβολάω | ||
τερείτε | κοιτάτε | ||
τέρεμαν | βλέμμα, κοίταγμα, μτφ. φροντίδα | ||
τογραεύ’ | κομματιάζει | doğramak | |
τουτουγιάν’ | το φυτό αμάραντος (Helichrysum stoechas – Ελίχρυσος ο πολύτιμος) | dudiye otu/tutuya | |
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας |