Εζήν’ναμε σα χωρία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Νικοδημόπουλος, Φάνης Κουρουκλίδης

Πού είν’ τα χρόνα̤ τ’ έμορφα
π’ εζήν’ναμ’ σα χωρία;
Ο εις τον άλλον εσάευαμ’,
σην ψ̌ην ’κ’ είχαμ’ κακίαν

Φτωχά χρονόπα κι έμορφα
εζήν’ναμ’ σα χωρία
Τα παιδόπα όλο χαρά
έπαιζαν σα γιαζία

Οι νέοι όλ’ αδά κι ακεί
μακρά σην ξενιτείαν
Η καλομάνα κι ο πάππον
’τράνυναν τα παιδία

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
γιαζία	πεδιάδες, εξοχή, ύπαιθρος	yazı
εζήν’ναμ’	ζούσαμε
είν’	(για πληθ.) είναι
έμορφα	όμορφα
εσάευαμ’	υπολογίζαμε, εκτιμούσαμε, λογαριάζαμε	saymak
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλομάνα	γιαγιά
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όλ’	όλοι/α
παιδία	παιδιά
παιδόπα	παιδάκια
πάππον	παππούς
’τράνυναν	(ετράνυναν) μεγάλωσαν, ανέθρεψαν	τρανόω-ῶ
χρόνα̤	χρόνια
χρονόπα	χρονάκια
χωρία	χωριά
ψ̌ην	ψυχή