Μάνα, μάνα θα ζαντύνω

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Φάνης Κουρουκλίδης, Χαράλαμπος Τσαντεκίδης

Τεμιρτσ̌ή μ’ ντως την βαρὲα σ’,
το αμόν’ ’δέν ’κι παθάν’!
Τογραεύκεται εκείνος
την εγάπ’ν ατ’ ποίος χάν’

Μάνα, μάνα θα ζαντύνω,
φέρ’τε με φαρμάκ’ ας πίνω
Αγαπώ και ’κι αγαπά με,
μανίτσα μ’, θα πάω χάμαι

Ο αβτζ̌ής με το τυφέκ’ν ατ’
ταουτσ̌όπουλα σκοτών’
Και η κάλη μ’ με τ’ ομμάτι͜α τ’ς
παλληκάρι͜α παλαλών’

Μάνα, μάνα θα ζαντύνω,
φέρ’τε με φαρμάκ’ ας πίνω
Αγαπώ και ’κι αγαπά με,
μανίτσα μ’, θα πάω χάμαι

Τη χωρέτε τα δουλείας
σο αλών’ και σο χωράφ’
Το πουλόπο μ’ εγώ ’κ’ είδα
κι όθεν πάω «αχ!» και «βαχ!»

Μάνα, μάνα θα ζαντύνω,
φέρ’τε με φαρμάκ’ ας πίνω
Αγαπώ και ’κι αγαπά με,
μανίτσα μ’, θα πάω χάμαι

Σουμαδεύ’νε την τρυγόνα μ’
κι εγώ πρέπ’ να τραγωδώ
’Κ’ ερωτούνε την καρδία μ’
και το ψ̌όπο μ’, αν πονώ

Μάνα, μάνα θα ζαντύνω,
φέρ’τε με φαρμάκ’ ας πίνω
Αγαπώ και ’κι αγαπά με,
μανίτσα μ’, θα πάω χάμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβτζ̌ής	κυνηγός	avcı
αλών’	αλώνι
αμόν’	αμόνι	ἀκμόνιον<ἄκμων
βαρὲα	βαριοπούλα
’δέν	τίποτα
δουλείας	(ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς
ερωτούνε	ρωτάνε
ζαντύνω	τρελαίνομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ντως	(προστ.) χτύπα
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομμάτι͜α	μάτια
παθάν’	παθαίνει
παλαλών’	τρελαίνει
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
πουλόπο	πουλάκι
σουμαδεύ’νε	αρραβωνιάζουν
ταουτσ̌όπουλα	λαγουδάκια	tavşan
τεμιρτσ̌ή	σιδηρουργέ	demirci
τογραεύκεται	κομματιάζεται	doğramak
τραγωδώ	τραγουδάω
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
τυφέκ’ν	τουφέκι	tüfek/tufeng
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
χάν’	χάνει, παύει να έχει, διώχνει
χωρέτε	χωριάτη
ψ̌όπο	ψυχούλα