Ο φτωχόν και ο ζεγκίντς

Πολλά που έχ̌’, πολλά νουνίζ’,
μη χάν’ α̤τα φογάται
Σ’κούτα και κείται σο κρεβάτ’,
μερών’ και ’κι κοιμάται

Καλά να είναι κι οι ζεγκίν’,
εμείς άλλο καλλίον
Σίτα̤ θα έρ’ται ο θάνατον
τότε μετρούν τον βίον

Ολίγα π’ έχ̌’ ντό να νουνίζ’;
άμον πουλίν κοιμάται
Τα πόρτας όλι͜α ανοιχτά,
τιδέν πα ’κι φογάται

Καλά να είναι κι οι ζεγκίν’,
εμείς άλλο καλλίον
Σίτα̤ θα έρ’ται ο θάνατον
τότε μετρούν τον βίον

Κι άλλο φτωχός έν’ ο ζεγκίντς
πολλά που αγαπά τα
Κι ο εφτωχόν κι άλλο ζεγκίντς
που παίρ’ και πάει γλεντά τα

Καλά να είναι κι οι ζεγκίν’,
εμείς άλλο καλλίον
Σίτα̤ θα έρ’ται ο θάνατον
τότε μετρούν τον βίον

Καλά να είναι κι οι ζεγκίν’,
εμείς άλλο καλλίον
Σίτα̤ θα έρ’ται ο θάνατον
τότε μετρούν τον βίον