Προβολή Τραγουδιού
Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη |

Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Θόδωρος Παυλίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Το τοξάρι σ’ πάει κι έρ’ται, μουρδουλίζ’ και λέει: «Λυριτζή, το κεμεντζ̌όπο σ’ ντ’ έπαθεν και κλαίει;» Έφυεν ο Στέλιον, κλαίει η προσφυγιά Σο ποδάρ’ εσ’κώθεν η φτωχολογιά Φεύ’ ο τραγωδά̤νον ταξίδ’ υστερνόν Τη ψ̌ης τα γεράδας, ποίος θα λαρών’; Με την ψ̌ην σα δόντι͜α απέσ’ σο καμίν’ Σο χ̌ι͜όν’ και σο κρύον και πικρόν ψωμίν Σο γιαπίν οι φίλοι σ’, απάν’ σον τιμόν’ Αγρότες και ψαράδες, οι ανθρώπ’ τ’ εσόν Έφυεν ο Στέλιον, θρήνος, σπαραγμός Και απέσ’ σα ψ̌ήα πόνος και καημός Στέλιος Καζαντζίδης άλλος ’κι θ’ εβγαίν’ Και απάν’ σο κόσμον Στέλιος, ένας έν’!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
απάν’ | πάνω | ||
απέσ’ | μέσα | ||
γεράδας | πληγές, τραύματα | yara | |
γιαπίν | ημιτελής οικοδομή | yapı | |
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
έν’ | είναι | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
εσ’κώθεν | σηκώθηκε | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
έφυεν | έφυγε | ||
καμίν’ | καμίνι | ||
κεμεντζ̌όπο | (υποκορ.) λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
μουρδουλίζ’ | γρυλλίζει υπόκωφα, παράγει υπόκωφο ήχο | ||
ποδάρ’ | πόδι | ||
ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
τραγωδά̤νον | τραγουδιστής | ||
υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
φεύ’ | φεύγει | ||
χ̌ι͜όν’ | χιόνι | ||
ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα | ||
ψ̌ην | ψυχή | ||
ψ̌ης | ψυχής |