Τσ̌οπάνος

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Πέλα Νικολαΐδη, Στάθης Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης

Τσ̌οπάνος με τα πρόατα
λάσ̌κεται σα ραχ̌ία
[Όι! όι! όι! - λάσ̌κεται σα ραχ̌ία]
Πίνει τα κρύα τα νερά
και σύρ’ τη μαναχ̌ίαν
[Όι! όι! όι! - και σύρ’ τη μαναχ̌ίαν]

Έναν κορίτσ’ σ’ όρωμαν ατ’
ελέπει τον τσ̌οπάνον
[Όι! όι! όι! - ελέπει τον τσ̌οπάνον]
Παρακαλεί τη μάναν ατ’ς
να ’φτάει ατ’ έναν πάλον
[Όι! όι! όι! - να ’φτάει ατεναν πάλον]

Τσ̌οπάνε μ’, ντό γιοσμάς είσαι;
Νασάν που έ͜ει σε άντραν!
[Όι! όι! όι! - νασάν που έ͜ει σε άντραν!]
Άφ’ς ατα κι έλα μετ’ εμέν,
τα πρόατα ’κι χάν’νταν
[Όι! όι! όι! - τα πρόατα ’κι χάν’νταν]

Και πού ν’ αφήνω τ’ άκλερα;
’κι ’ίνεται η καρδία μ’!
[Όι! όι! όι! - ’κι ’ίνεται η καρδία μ’]
Αύριο έλα εύρα με
απάν’ καικά σ’ ορμία
[Όι! όι! όι! - απάν’ καικά σ’ ορμία]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκλερα	άκληρα, φτωχά, δυστυχή, ταλαίπωρα
απάν’	πάνω
ατα	αυτά
ατ’ς	αυτής, της
άφ’ς	(προστ.) άφησε
γιοσμάς	κομψός, λεβέντης νέος	yosma
έ͜ει	έχει
ελέπει	βλέπει
εύρα	βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες
’ίνεται	γίνεται
καικά	προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσ̌κεται	περιφέρεται, τριγυρνά, περιπλανιέται	ἀλάομαι/ηλάσκω
μαναχ̌ίαν	μοναξιά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νασάν	χαρά σε
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
όρωμαν	όνειρο
πάλον	(ή πάλλον) χορός, χοροεσπερίδα	ballo<βαλλίζω (=κουνώ, χορεύω)
πρόατα	πρόβατα
ραχ̌ία	ράχες, βουνά
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
’φτάει	(ευτάει) κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
χάν’νταν	χάνονται, διώχνονται