Προβολή Τραγουδιού
Οικογένεια Χωραφά |
Ανθρώπ’ς θέλω ολόερα μ’Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Φάνης Κουρουκλίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Έναν κι έναν και άλλ’ έναν, νέτσ̌η, έλα αδακά! Έναν κι έναν κι άλλο έναν, νέτσ̌η, έλα αδακά! Π’ αγαπά και που τιμά σε, έπαρ’ τον και ρούξον κα’ Χωραφά, τ’ οπίσ’ ’κ’ ενούντσες, η ζωή έν’ στιβαρόν Νεγκασμένος, νυσταγμένος πάντα τρέ͜εις σο ημερ’κόν Έναν κι έναν κι άλλα δύο και ολόερα σο στόλ’ η γαρή σ’ και τα παιδία σ’, η φαμελία σ’ είν’ όλ’ Χωραφά, τ’ οπίσ’ ’κ’ ενούντσες, η ζωή έν’ στιβαρόν Νεγκασμένος, νυσταγμένος πάντα τρέ͜εις σο ημερ’κόν Έναν-έναν κάθαν χρόνον, έν’ κι ατό με τη σειράν Τίζεψον και τα παιδία, μη τσ̌αλεύ’ς εσύ καν’νάν Χωραφά, τ’ οπίσ’ ’κ’ ενούντσες, η ζωή έν’ στιβαρόν Νεγκασμένος, νυσταγμένος πάντα τρέ͜εις σο ημερ’κόν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδακά | εδώ κόντα | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| έν’ | είναι | ||
| έναν κι άλλο | άλλο ένα, ένα ακόμη | ||
| ενούντσες | σκέφτηκες | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ημερ’κόν | μεροκάματο | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κα’ | κάτω | ||
| κάθαν | κάθε | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| νεγκασμένος | κουρασμένος | ||
| νέτσ̌η | Ε! κόρη, ε! εσύ | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ολόερα | ολόγυρα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| ρούξον | (προστ.) πέσε | ||
| στόλ’ | τραπέζι | стол | |
| τίζεψον | (προστ.) βάλε στη σειρά, οργάνωσε, (επί μουσ. οργάνου) κούρδισε | düzmek | |
| τρέ͜εις | τρέχεις | ||
| τσ̌αλεύ’ς | υπολογίζεις, λογαριάζεις | ||
| φαμελία | οικογένεια, φαμίλια | famiglia |
