Χάρε, έπαρ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Σιώπης, Φάνης Κουρουκλίδης, Χρήστος Παπαδόπουλος

Έκιτι πατρίδα μ’! Άγια τόπι͜α!

Ντο είδανε τ’ ομματόπα μου
όλια αναστορώ και κλαίγω
Είδαν τη γενοκτονίαν
τον ξεριζωμόν, μανίτσα μ’
[όι! όι! τον ξεριζωμόν]

Χάρε, έπαρ’, Χάρε έπαρ’
ψ̌ήα όσα θέλτς
Θέλετεν απάν’ σον κόσμον
πόντιους αγγέλτς

Το παράπονο μ’ τρανόν έν’
γιατρικόν ’κι παίρ’, μανίτσα μ’
Πώς εχαθάνε κι επήγαν
τσ̌άπαν τ’ εμετέρ’, μανίτσα μ’;
[όι! όι! τσ̌άπαν τ’ εμετέρ’]

Χάρε, έπαρ’, έπαρ’, Χάρε,
όσα θέλτς εσύ
Πού θα ευρήκ’ς αθώα ψ̌ήα
αδ’ απάν’ ση γην;

Ό,τι έζησα ατότε
κανείς να μη ζει, μανίτσα μ’
κι άλλος να μη χάν’ πατρίδαν
αδ’ απάν’ ση γην, μανίτσα μ’
[όι! όι! αδ’ απάν’ ση γην]

Χάρε, έπαρ’, Χάρε έπαρ’
ψ̌ήα όσα θέλτς
Θέλετεν εκεί σον κόσμον
πόντιους αγγέλτς

Χάρε, έπαρ’, Χάρε έπαρ’
ψ̌ήα όσα θέλτς
Θέλετεν εκεί σον κόσμον
πόντιους αγγέλτς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγγέλτς	αγγέλους
αδ’	εδώ
αδ’ απάν’	εδώ πάνω
αναστορώ	θυμάμαι, αναπολώ
απάν’	πάνω
ατότε	τότε
έκιτι	έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό	hey gidi
εμετέρ’	δικοί μου/μας	ἡμέτερος
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
ευρήκ’ς	βρίσκεις
θέλτς	θέλεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
όλια	όλα
ομματόπα	ματάκια
όσα	όσες φορές
παίρ’	παίρνω/ει
τόπι͜α	τόποι, μέρη
τσ̌άπαν	τζάμπα, δωρεάν, μάταια	caba/cabāˀ
χάν’	χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα