Προβολή Τραγουδιού
Μάνα, τ’ εμόν η ζωή |

Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Γιώργος Νικολαΐδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Φάνης Κουρουκλίδης
Εμαράθα άμον το φύλλον, εξεράθα άμον χορτάρ’ ’Κ’ ινιανεύετε ντο είμαι εικόσ’ χρονών παλληκάρ’ Μάνα, τ’ εμόν η ζωή και τ’ εμόν η καμονή Μαχ̌αίρι͜α σπάζ’νε την ψ̌η μ’, κάεται άμον δαδίν Πουλί μ’, αν έσ’νε σο γιάνι μ’ κι εδίν’νες με δύναμην ίσως ατότε επόρ’να, εσκάλωνα ας σην αρχήν Μάνα, τ’ εμόν η ζωή και τ’ εμόν η καμονή Μαχ̌αίρι͜α σπάζ’νε την ψ̌η μ’, κάεται άμον δαδίν Ήλες παίρ’ κι εγώ κρυώνω, κρύον πέτραν η καρδι͜ά μ’ Τόπος σο ψ̌όπο μ’ ’κ’ επέμ’νεν να στοιβάζω τα τέρτι͜α μ’ Μάνα, τ’ εμόν η ζωή και τ’ εμόν η καμονή Μαχ̌αίρι͜α σπάζ’νε την ψ̌η μ’, κάεται άμον δαδίν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
ατότε | τότε | ||
γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
δαδίν | δαδί, ρητινώδες τμήμα κορμού δέντρου που χρησιμοποιείται για προσάναμμα | δαδίν<δᾳδίον<δᾴς | |
εδίν’νες | έδινες | ||
εμαράθα | μαράθηκα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εξεράθα | ξεράθηκα | ||
επέμ’νεν | απόμεινε | ||
επόρ’να | μπορούσα | ||
εσκάλωνα | αρχινούσα, ξεκινούσα, εκκινούσα ένα έργο/δουλειά | ||
έσ’νε | ήσουν | ||
ήλες | ήλιος | ||
ινιανεύετε | πιστεύετε, εμπιστεύεστε | inanmak | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάεται | καίγεται | ||
καμονή | καημός | ||
παίρ’ | παίρνω/ει | ||
σπάζ’νε | σφάζουνε | ||
τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
χορτάρ’ | χορτάρι | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |