Γιάννης Γκόσιος
Γιάννης Γκόσιος
3 Ιουνίου 1989Ο Γιάννης Γκόσιος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 3 Ιουνίου του 1989. Η καταγωγή του είναι από το Χορτερό και το Κεφαλοχώρι Σερρών. Μεγαλωμένος ωστόσο σε περιβάλλον με έντονο το ποντιακό στοιχείο, σύντομα αφομοίωσε τη διάλεκτο και τις μουσικές παραδόσεις του ποντιακού λαού. Ιδιαίτερης σημασίας υπήρξε η συμβολή των παππούδων του προς αυτή την κατεύθυνση, η καταγωγή των οποίων είναι από τα χωριά Μαντρανόϊ, Κοσμά και Κουστουλάντων της περιοχής Γαλίαινας του Πόντου.
Η ενασχόλησή του με το ποντιακό τραγούδι ξεκίνησε σε ηλικία εννέα ετών, μέσα από τη συμμετοχή του στην Εύξεινο Λέσχη Σερρών, στην οποία από το 1998 υπήρξε χορευτής αλλά και ερμηνευτής, συμμετέχοντας σε παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ταυτόχρονα ξεκίνησαν και οι μουσικές του σπουδές, φτάνοντας σε ηλικία είκοσι ενός ετών να είναι πτυχιούχος Αρμονίας, Αντίστιξης και Φυγής, ενώ απέκτησε και το Πτυχίο και Δίπλωμα Βυζαντινής μουσικής. Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε και η καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία του γνωριμία με τον θρύλο του ποντιακού τραγουδιού, Χρύσανθο Θεοδωρίδη.
Η πρώτη του παρουσία στη δισκογραφία καταγράφηκε στη δουλειά «Ασμάτων Ποντίων Απάνθισμα» του Παναγιώτη Ασλανίδη. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών ολοκλήρωσε τις λυκειακές του σπουδές στις Σέρρες και, κατόπιν επιτυχών εξετάσεων, εισήχθη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετακόμισε μόνιμα πλέον στη Θεσσαλονίκη, όπου, παράλληλα με τις σπουδές του, ετοίμασε την πρώτη του προσωπική δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Το φίλεμα σ’ μελένιον», η οποία κυκλοφόρησε το 2007.
Από το 2008 και έπειτα από την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, ξεκίνησε τις πρώτες του εμφανίσεις σε χώρους διασκέδασης.
Το 2011 κυκλοφόρησε η δεύτερη δισκογραφική του δουλειά, με τίτλο «Άμον άγγελος». Μια δουλειά-ορόσημο για τη συνέχεια της πορείας του, καθώς παρουσιάζει τα πρώτα του επίσημα δείγματα συγγραφής στίχων και σύνθεσης μουσικής. Έχει επίσης κυκλοφορήσει την τρίτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Τη εγάπ’ς το φως», τη ζωντανή ηχογράφηση «Άβατο», ενώ η πιο πρόσφατη δισκογραφική του παρουσία έχει τον τίτλο «Το θάμαν». Έχει επίσης συμμετάσχει σε μουσικές παραγωγές άλλων καλλιτεχνών. Σημαντική, ωστόσο, υπήρξε και η μουσική μελέτη «Ένας θρύλος περνάει στο σήμερα», την οποία εξέδωσε το 2017 και αφορά τη μουσική και λαογραφική προσέγγιση των τραγουδιών του κυριότερου εκφραστή της ποντιακής μούσας, Χρύσανθου Θεοδωρίδη. Μέχρι και σήμερα έχει υπογράψει πολλές από τις δημιουργίες άλλων καλλιτεχνών, έχοντας κι ο ίδιος δισκογραφήσει περισσότερα από 70 τραγούδια. Ένα ακόμη σημαντικό σημείο στην έως τώρα πορεία του, αποτελεί η μουσική του επιμέλεια αλλά και η συμμετοχή τους ως ερμηνευτής στην παράσταση «Βασίλεια εχάθανε και βασιλιάντ’ επήγαν», βασισμένη στο ομότιτλο ποιητικό κείμενο του Κώστα Διαμαντίδη και η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2025.
Σήμερα, εκτός από ερμηνευτής, διδάσκει ως μουσικός καθηγητής στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στο ωδείο «Νότα-Νότα», έχοντας παράλληλα ιδρύσει την Πρότυπη Ακαδημία Εκμάθησης Ποντιακού Τραγουδιού «Χρύσανθος», στην οποία εκπονήθηκε από τον ίδιο και διδάσκεται για πρώτη φορά η πρώτη ολοκληρωμένη μεθοδολογία εκμάθησης του ποντιακού τραγουδιού. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, εξέδωσε στα μέσα Μαρτίου του 2025 το πρώτο εγχειρίδιο για τη διδασκαλία του ποντιακού τραγουδιού με τίτλο «Πρώτα μαθήματα στο ποντιακό τραγούδι».
album
Albums/Singles (30)
Μόνον να χαμογελάς 2025
Καρς 2025
Κρυφόν σεβντά 2023
Η πατρίδα έν’ λαλία 2023
Ψ̌ήα ντο αγαπίουνταν 2023
Αδελφέ μ’ 2023
Βιώματα 2022
Χωρίς εσέν 2021
Το θάμαν 2020
Κιμιγιάν 2020
Όθεν κι αν πας 2019
Τοξαρέας Αμάραντα 2019
Αγκαλιαστά 2018
Τη εγάπ’ς το φως 2015
Αναστορώ 2014
Άμον άγγελος 2011
lyrics
Τραγούδια (96)
- «Καπετάν Ευκλείδης» Εύξεινος Λέσχη Αχαρνών & Αττικής - «Καπετάν Ευκλείδης» Εύξεινος Λέσχη Αχαρνών & Αττικής
- Αγκαλιαστά - Αγκαλιαστά
- Αδελφέ μ’ - Αδελφέ μ’
- Αέτσ’ απαροθυμώ - Τη εγάπ’ς το φως
- Ακριβό μ’ - Ακριβό μ’
- Άμον άγγελος - Άμον άγγελος
- Άμον άνοιξης βρεχ̌ήν - Με τοι φίλτς ι-μ’ εντάμαν
- Αν αγαπάς με τον καρίπ’ - Άμον άγγελος
- Αναθεμά σε μαϊσσοπούλ’ - Το θάμαν
- Ανάσπαλτος - Ανάσπαλτος
- Αναστορώ - Αναστορώ
- Άνοιξον τρυγονίτσα μου - Κιμιγιάν
- Απ’ αδά και πέρα ούτε καλημέρα - Απ' αδά και πέρα ούτε καλημέρα
- Απάν’ σον κόσμον απομέν’ - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Ας έμ’νε σην Γαλίαναν - Το θάμαν
- Αφιέρωμα στον Χρύσανθο - Ασμάτων Ποντίων Απάνθισμα
- Αχπάσκουμαι - Τη εγάπ’ς το φως
- Βιώματα 35 - Βιώματα
- Για τ’ εσέν ’κχ̌ύνω δάκρυ͜α - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Γλυκύν εγκάλια - Άμον άγγελος
- Δύο ομμάτι͜α, δύο χ̌είλια - Δύο ομμάτι͜α, δύο χ̌είλι͜α
- Εγώ τη δείσαν κυνηγώ - Τη εγάπ’ς το φως
- Είχα αγγέλτς με τα φτερά - Είχα αγγέλτς με τα φτερά
- Έλα ντως έναν κιφάλ’ - Τη σεβντάς το μαχ̌αίρ’
- Εμείς ξαν θ’ ανταμούμες - Εμείς ξαν θ’ ανταμούμες
- Εμέν σύρ’ η καρδία σ’ - Τη εγάπ’ς το φως
- Έναν δεντρόπον η εγάπ’ - Τη εγάπ’ς το φως
- Έναν ουρανόν ονέρ’τα - Έναν ουρανόν ονέρ’τα
- Ενέσπαλα το γέλος ι-σ’ - Με τοι φίλτς ι-μ’ εντάμαν
- Έπαρ’ με σουμά σ’, πουλί μ’ - Έπαρ’ με σουμά σ’, πουλί μ’
- Επεχωρίγα την χαράν - Το θάμαν
- Έρθες κι έφυες - Έρθες κι έφυες
- Εσύ είσαι το στουλάρι μ’ - Εσύ είσαι το στουλάρι μ’
- Ευκαιρώθεν η εγκάλια μ’ - Ευκαιρώθεν η εγκάλια μ’
- Η κεμεντζ̌έ κελαηδεί - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Η παρηγορία μ’ - Η παρηγορία μ’
- Η πατρίδα έν’ λαλία - Η πατρίδα έν’ λαλία
- Η Τραπεζούντα, η μάνα μουν - Με τοι φίλτς ι-μ’ εντάμαν
- Θα φέρω ξύλα ας σο ραχ̌ίν - Θα φέρω ξύλα ας σο ραχ̌ίν
- Θάλασσα όντες τερώ - Θάλασσα όντες τερώ
- Θεού παρακαλέματα - Το θάμαν
- Θέρτσον όλιον το τσ̌αΐρ’ - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Και νίφτ’ με το ανθόνερον - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Καίουμαι και βρουλίζω - Με τοι φίλτς ι-μ’ εντάμαν
- Καλόν λόγον ας έλεες - Τη εγάπ’ς το φως
- Κανείς την ψ̌η μ’ ’κ’ εγροίκανεν - Κανείς την ψ̌η μ’ ’κ’ εγροίκανεν
- Καρδόπο μ’, τυραννίεσαι - Καρδόπο μ’, τυρα̤ννίεσαι
- Καρς - Καρς
- Κελάηδημαν σην ψ̌η μ’ - Κελάηδημαν σην ψ̌η μ’
- Κεμεντζ̌έ μ’, το λάλεμα σ’ - Άμον άγγελος
- Κομμενόχρονον - Ασμάτων Ποντίων Απάνθισμα
- Κόρ’ εσύ εσέν ωρία - Άμον άγγελος
- Κουλάκ-καγια, Κουλάκ-καγια - Η Κερασούντα των Ελλήνων
- Κρυφόν σεβντά - Κρυφόν σεβντά
- Λαμπροφόρα - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Λόγια θλιμμένα - Λόγια θλιμμένα
- Λύουμαι άμον κερόπον - Λύουμαι άμον κερόπον
- Μακρύν-Σέρα - Ασμάτων Ποντίων Απάνθισμα
- Μαχ̌αιρέαν είν’ ντο είπες - Το θάμαν
- Μίαν θέλτς, μίαν ’κι θέλτς - Άμον άγγελος
- Μόνον να χαμογελάς - Μόνον να χαμογελάς
- Νε σ̌κύλ’ αφορισμένον - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Ντ’ εγροίκ’σες, Χάρε μ’; - Ντ’ εγροίκ’σες, Χάρε μ’;
- Όθεν κι αν πας - Όθεν κι αν πας
- Παλαιόν τικ - Τη σεβντάς το μαχ̌αίρ’
- Παναΐας δάκρο̤ν - Άμον άγγελος
- Πάντα φίλεμαν ψαλαφώ - Τη εγάπ’ς το φως
- Πατέρα μ’, την ευχ̌ην τ’ εσόν - Σην πόρτα μ’ αηδονόπον
- Ποντιακά Κάλαντα Χριστουγέννων - Ποντιακά Κάλαντα Χριστουγέννων
- Ποτάμ’ κι ορμόπον - Άμον άγγελος
- Σ’ ανάσμα σ’ κατακαίουμαι - Ση Χάλκοβας τα στράτας
- Σα ξένα πάντα λάσκουμαι - Τοξαρέας Αμάραντα
- Σα πλακόπα - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Σο χωραφάκριν εκάθουμ’νε - Κιμιγιάν
- Σου Κιοζ-Τεπέ τ’ ορμία - Το θάμαν
- Τ’ αρνί μ’ έν’ πάντα άνοιξην - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Τ’ αστρόπα ετοπλάεψα - Άμον άγγελος
- Τ’ όνερο σ’ θα ζωγραφίζω - Το θάμαν
- Τα δάκρυ͜α μ’ ’ίν’ντανε μελάν’ - Τα δάκρυ͜α μ’ ’ίν’ντανε μελάν’
- Τα έμορφα κοιμούνταν - Τη εγάπ’ς το φως
- Τα καντήλας εβζήγανε - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Τα μαχ̌αίρι͜α κόφτ’νε με - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Τα σ̌κισμάτι͜α - Άμον άγγελος
- Τα χ̌είλια σ’ με το γέλος - Τα χ̌είλια σ’ με το γέλος
- Τα ψηλά τα ραχ̌ία - Το θάμαν
- Τη εγάπ’ς το φως - Τη εγάπ’ς το φως
- Τη καρδι͜άς ι-μ’ τ’ εξώπορτον - Άμον άγγελος
- Το αποκούμπ’ σα βάσανα μ’ - Με τοι φίλτς ι-μ’ εντάμαν
- Το θάμαν - Το θάμαν
- Το μυστικόν - Σην πόρτα μ’ αηδονόπον
- Το παράπονο - Το παράπονο
- Το φίλεμα σ’ μελένι͜ον - Το φίλεμα σ’ μελένιον
- Χωρίς εσέν - Χωρίς εσέν
- Χώρτσον με ας σοι πολλούς - Άμον άγγελος
- Ψέματα είπαν για τ’ εμάς - Το θάμαν
- Ψ̌ήα ντο αγαπίουνταν - Ψ̌ήα ντο αγαπίουνταν
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 