Εσύ είσαι το στουλάρι μ’

Εσύ είσαι ο σύντροφο μ’,
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
εσύ είσαι το στουλάρι μ’
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]
Εσύ τεσ̌άκ’, ζεστόν γεργάν’,
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
εσύ το μαξιλάρι μ’
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]

[Και -ν-] Εσύ ’σαι το στουλάρι μ’,
το ζεστόν το μαξιλάρι μ’
Σουμά σ’ έχασα τα πόνι͜α μ’,
ένταν έμνοστα τα χρόνι͜α μ’

Εσύ είσαι άνοιξης τσ̌ιτσ̌έκ’,
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
καλοκαιρί’ μεϊβά̤ -νι
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]
Σα τερτόπα μ’ παίρτς μερτικόν,
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
ση χαρά μ’, δί’ς χαράν -ι
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]

[Και -ν-] Εσύ ’σαι το στουλάρι μ’,
το ζεστόν το μαξιλάρι μ’
Σουμά σ’ έχασα τα πόνι͜α μ’,
ένταν έμνοστα τα χρόνια μ’

Εσύ τη χαράς το πουλίν,
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
τη ψ̌ης ι-μ’ το αηδόνι
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]
Έγκες σ’ εμέν την άνοιξην
[Ακούς Τασούλα μ’ και Τασούλα μ’;]
άμον το χ̌ελιδόνι
[Για τ’ εσέν χάνω και τ’ αχούλια μ’]

[Και -ν-] Εσύ ’σαι το στουλάρι μ’,
το ζεστόν το μαξιλάρι μ’
Σουμά σ’ έχασα τα πόνι͜α μ’,
ένταν έμνοστα τα χρόνια μ’