Προβολή Τραγουδιού
Το μυστικόν |
Στιχουργοί: Γιάννης Γκόσιος
Συνθέτες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σκηπητάρης, Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Πέλα Νικολαΐδη
Το τέρτ’ ντο έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’ να επόρ’να να λέω Το γέλος έν’ σον πρόσωπο μ’ και απ’ απέσ’ ι-μ’ κλαίω Ατσ̌ά ντ’ εποίκα κι έφυες; Πέει μ’ ατο κι ας μαθάνω Το μυστικόν ντ’ εκράτ’νες με κι ατώρα το νου μ’ χάνω Τ’ ομμάτι͜α σ’ ’κ’ εσπαλίουσαν μακρά ας σ’ εγκαλιόπο μ’ Απόψ’ ους να εμέρωσεν έφυες σ’ άλλον τόπον Ατσ̌ά ντ’ εποίκα κι έφυες; Πέει μ’ ατο κι ας μαθάνω Το μυστικόν ντ’ εκράτ’νες με κι ατώρα το νου μ’ χάνω Πουθέν να πάω ’κ’ έρ’ται με άνθρωπον για να ελέπω Εποίκες με κι απέσ’ σ’ οσπίτ’ νύχταν ημέραν στέκω Ατσ̌ά ντ’ εποίκα κι έφυες; Πέει μ’ ατο κι ας μαθάνω Το μυστικόν ντ’ εκράτ’νες με κι ατώρα το νου μ’ χάνω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απέσ’ | μέσα | ||
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
ατώρα | τώρα | ||
γέλος | γέλιο, περίγελος | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εκράτ’νες | κρατούσες | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εμέρωσεν | ξημέρωσε | ||
έν’ | είναι | ||
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
επόρ’να | μπορούσα | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
έρ’ται με | μου έρχεται, μου φαίνεται | ||
εσπαλίουσαν | σφάλιζαν, έκλειναν εντελώς/πολύ καλά | ||
έφυες | έφυγες | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μαθάνω | μαθαίνω | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
ους | ως, μέχρι | ||
πέει | (προστ.) πες | ||
πουθέν | πουθενά | ||
τέρτ’ | καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια | dert | |
ψ̌η | ψυχή |
Φωνητικά: Ανθή & Γεσθημανή Νικολαΐδη, Δημήτρης Καραντωνίου, Δημήτρης Ξενιτόπουλος