Μίαν θέλτς, μίαν ’κι θέλτς

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Γιάννης Γκόσιος

Εθαρρώ πως ’κ’ επορώ
μετ’ εσέν να πολεμώ
Μίαν θέλτς, μίαν ’κι θέλτς
τα φιλέματα μ’ να παίρτς

Σύρω χάμαι για τ’ εσέν,
πουλόπο μ’, αΐκον έν’
Όντες κρούει σε η σεβντά
αρχινάς παλαλωτά

Τα χ̌ειλόπα σ’ να φιλώ
πέει με, πώς θ’ ευτάγ’ ατο;
Και ξάι μη χολιάσ̌κεσαι,
εσύ πα θα χ̌αίρεσαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αΐκον	τέτοιο/α
εθαρρώ	θαρρώ, νομίζω, υποθέτω
έν’	είναι
επορώ	μπορώ
ευτάγ’	κάνω/ει, φτιάχνω/ει	εὐθειάζω
θέλτς	θέλεις
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρούει	χτυπάει	κρούω
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
μίαν	μια φορά
ξάι	καθόλου
όντες	όταν
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παίρτς	παίρνεις
παλαλωτά	(ουσ.) τρέλες, (επίρρ.) τρελά
πέει	(προστ.) πες
πουλόπο	πουλάκι
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
φιλέματα	φιλιά
χ̌ειλόπα	χειλάκια
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
χολιάσ̌κεσαι	θυμώνεις, αγανακτάς