Τα καντήλας εβζήγανε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Γιάννης Γκόσιος

Αναστορώ τα μέρι͜α μου
και λύεται η καρδία μ’
Ατσ̌ά θα ’ίνεται κουσμέτ’
να ελέπ’ ατα αλλομίαν;

Πατρίδα μ’, ερημώθανε
τα έμορφα τα τόπι͜α σ’
Κανείς ’κ’ επέμ’νεν μετ’ εσέν
εσπαλίαν τα πόρτας

[Και] Τα μαναστήρι͜α σα ψηλά,
ατά πα υποφέρ’νε
Τα καντήλας εβζήγανε
κι ακόμαν αναμέν’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
αναμέν’νε	περιμένουν, αναμένουν
αναστορώ	θυμάμαι, αναπολώ
ατά	αυτά
ατα	αυτά
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
εβζήγανε	έσβησαν
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
έμορφα	όμορφα
επέμ’νεν	απόμεινε
ερημώθανε	ερημώθηκαν
εσπαλίαν	σφαλίστηκαν, έκλεισαν εντελώς/πολύ καλά
’ίνεται	γίνεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καντήλας	(τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες
κουσμέτ’	τυχερό, μοίρα, ριζικό	kısmet/ḳismet
λύεται	λιώνει
μαναστήρι͜α	μοναστήρια
μέρι͜α	μέρη
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
πόρτας	(ονομ.πληθ.) πόρτες	porta
τόπι͜α	τόποι, μέρη
υποφέρ’νε	υποφέρουν