Έρθες κι έφυες

Προβολή Τραγουδιού

Συνθέτες: Γιάννης Γκόσιος, Γιώργος Μωυσιάδης

Καλλιτέχνες: Γιώργος Μωυσιάδης, Μπάμπης Ιορδανίδης

Έφυες μα ’κι θλίφκουμαι
η καρδι͜ά μ’ μαθεμένον
Άμον καράβ’ ση θάλασσαν
όθεν ευρήκω μένω

Αρνόπο μ’, έρθες κι έφυες
κανείται εμέν ντ’ εφέκες
Αέτσ’ έν’, πουλί μ’, η ζωή
μίαν αδά, μίαν ακεί

Εμάτσα τ’ ομματόπα μου
τ’ εσά να μη ελέπ’νε
Αρ’ να μη καντουρεύκουνταν
ας σα δάκρυ͜α ντο τρέχ’νε

Αρνόπο μ’, έρθες κι έφυες
κανείται εμέν ντ’ εφέκες
Αέτσ’ έν’, πουλί μ’, η ζωή
μίαν αδά, μίαν ακεί

Τ’ εμόν η καρδία βαστάζ’
και ση σεβτι͜άς τα πόνι͜α
Άμον δεντρόν σον άνεμον,
άμον ραχ̌ίν σα χ̌ι͜όνι͜α

Αρνόπο μ’, έρθες κι έφυες
κανείται εμέν ντ’ εφέκες
Αέτσ’ έν’, πουλί μ’, η ζωή
μίαν αδά, μίαν ακεί

Αρνόπο μ’, έρθες κι έφυες
κανείται εμέν ντ’ εφέκες
Αέτσ’ έν’, πουλί μ’, η ζωή
μίαν αδά, μίαν ακεί

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
αέτσ’	έτσι
ακεί	εκεί
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αρ’	εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha	ἄρα
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ας σα	απ’ τα	ασό σα (από τα)
ελέπ’νε	βλέπουνε
εμάτσα	έμαθα κτ σε κπ, δίδαξα	μαθίζω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έρθες	ήρθες
εσά	δικά σου/σας
ευρήκω	βρίσκω
εφέκες	άφησες
έφυες	έφυγες
θλίφκουμαι	θλίβομαι
κανείται	φτάνει, είναι αρκετό
καντουρεύκουνταν	ξεγελιούνται, εξαπατώνται, πιάνονται κορόιδο	kandırmak
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαθεμένον	μαθημένη/ο
μίαν	μια φορά
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ομματόπα	ματάκια
πόνι͜α	πόνοι
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σεβτι͜άς	αγάπης, έρωτα	sevda/sevdā
τρέχ’νε	τρέχουν