Προβολή Τραγουδιού
Το θάμαν |
Στιχουργοί: Γιάννης Γκόσιος
Συνθέτες: Γιάννης Γκόσιος
Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Γιάννης Γκόσιος
Αφκά ση φέγγονος το φως ασημοφωτισμένον Έλα -ν- ας ανταμώνω σε και σην εγκάλι͜α μ’ μένον Είσαι το θάμαν ση ζωή μ’ το νου μ’ επέρες και την ψ̌η μ’ κι επέμ’νες όνερον γλυκύν εσύ, τ’ εμόν η καμονήν Αν γυροκλώσκουμαι σο νου σ’ για τ’ εμέν χαμογέλα Αρνόπο μ’, αναμένω σε έπαρ’ τη στράταν κι έλα Είσαι το θάμαν ση ζωή μ’ το νου μ’ επέρες και την ψ̌η μ’ κι επέμ’νες όνερον γλυκύν εσύ, τ’ εμόν η καμονήν Πότε θα ’ίνεσαι τ’ εμόν, τη ψ̌ης ι-μ’ ευωδίαν; Αρ’ άμον θάμαν ομοι͜άεις ντο ’κι θα ζω καμίαν Είσαι το θάμαν ση ζωή μ’ το νου μ’ επέρες και την ψ̌η μ’ κι επέμ’νες όνερον γλυκύν εσύ, τ’ εμόν η καμονήν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
αφκά | κάτω | ||
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
γυροκλώσκουμαι | κλωθογυρίζω | ||
εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
επέμ’νες | απόμεινες | ||
επέρες | πήρες | ||
θάμαν | θαύμα | ||
’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
καμίαν | ποτέ | ||
καμονήν | καημός, (αιτ.) καημό | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μένον | (προστ.) μείνε | ||
ομοι͜άεις | ομοιάζεις, μοιάζεις | ||
όνερον | όνειρο | ||
φέγγονος | φεγγαριού | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌ης | ψυχής |