Κόρ’ εσύ εσέν ωρία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιάννης Γκόσιος

Τ’ ομματόπα σ’ τσ̌αρτιλίζ’νε,
φως εβγάλλ’νε, λαντακίζ’νε
και τον κόσμον παλαλών’νε
όντες τερούν ατα

Και τα χ̌ειλόπα σ’ βαμμένα,
στόλια είν’ τονατεμένα
’σαν ατόν μέραν και νύχταν
τρώει και πίνει͜ ατα

Ποδεδίζω τον Θεό σ’,
να είσαι καλά!
Παλαλώντς όλιον τον κόσμον
και -ν- ευτάγ’νε παλαλά

Τα μαλλόπα σου σαρία,
κόρη, εσύ εσέν ωρία
Που ελέπ’ αούτ’ τα κάλλια
πρέπ’ να κλέφτει͜ ατα

Για τ’ εσέναν παλληκάρι͜α
’κι θέλ’νε έτερα κιάρι͜α
Την εγκάλια σ’ και τα κάλλια σ’
να χορτάζ’ν’ ατα

Ποδεδίζω τον Θεό σ’,
να είσαι καλά!
Παλαλώντς όλιον τον κόσμον
και -ν- ευτάγ’νε παλαλά

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
ατα	αυτά
εβγάλλ’νε	βγάζουν
εγκάλια	αγκαλιά
είν’	(για πληθ.) είναι
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
έτερα	διαφορετικά, αλλιώς, άλλα
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
θέλ’νε	θέλουν
κάλλια	κάλλη
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιάρι͜α	κέρδη	kâr
λαντακίζ’νε	φεγγοβολούν, καίγονται με ορμή
μαλλόπα	μαλλάκια
όλιον	όλο, ολόκληρο
ομματόπα	ματάκια
όντες	όταν
παλαλά	τρελά, τρέλες
παλαλών’νε	τρελαίνουν
παλαλώντς	τρελαίνεις
ποδεδίζω	(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ	από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
’σαν	(νασάν) χαρά σε
σαρία	ξανθά, κίτρινα	sarı
στόλια	τραπέζια	стол
τερούν	κοιτούν
τονατεμένα	διακοσμημένα, στολισμένα, (για τραπέζι) στρωμένα μεγαλοπρεπώς, καλλωπισμένα	donatma
τσ̌αρτιλίζ’νε	λάμπουν, λαμποκοπούν
χ̌ειλόπα	χειλάκια
ωρία	(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου, επέβλεψε