| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Τη καρδίας ι-μ’ τ’ ημ’σόν, γιάβρι μ’, για τ’ εσέν κρατώ Εύρηκον τη στράταν κι έλα να μη κλαίω και πονώ Πάντα για τ’ εσέν νουνίζω, χ̌αίρουμαι με τη χαρά σ’ Να πονείς εγώ ’κι θέλω, μόνον να χαμογελάς! Όντες θα έρ’ται η μέρα ντο θα ’ίνεσαι τ’ εμόν, εγώ θα μαθίζω σε τη σεβντάν ούσνα μερών’ Πάντα για τ’ εσέν νουνίζω, χ̌αίρουμαι με τη χαρά σ’ Να πονείς εγώ ’κι θέλω, μόνον να χαμογελάς! Ισ̌μαρόπον ποίσον με, το ψ̌όπο μ’ να φτιλακίζ’ Νύχταν ημέραν τ’ αχούλι μ’ για τ’ εσέναν να νουνίζ’ Πάντα για τ’ εσέν νουνίζω, χ̌αίρουμαι με τη χαρά σ’ Να πονείς εγώ ’κι θέλω, μόνον να χαμογελάς! Να πονείς εγώ ’κι θέλω, μόνον να χαμογελάς! [x2]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αχούλι | μυαλό | akıl/ʿaḳl | |
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εύρηκον | (προστ.) βρες | ||
| ημ’σόν | μισό/η | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ισ̌μαρόπον | (υποκορ.) νεύμα, νόημα | işmar/նշմար +-όπον (υποκορ.) | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαθίζω | μαθαίνω κτ σε κπ, διδάσκω | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| φτιλακίζ’ | σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αχούλι | μυαλό | akıl/ʿaḳl | |
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| εύρηκον | (προστ.) βρες | ||
| ημ’σόν | μισό/η | ||
| ’ίνεσαι | γίνεσαι | ||
| ισ̌μαρόπον | (υποκορ.) νεύμα, νόημα | işmar/նշմար +-όπον (υποκορ.) | |
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαθίζω | μαθαίνω κτ σε κπ, διδάσκω | ||
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| νουνίζ’ | σκέφτεται | ||
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| όντες | όταν | ||
| ούσνα | μέχρι που, έως ότου | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| φτιλακίζ’ | σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα | ||
| χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
