Άμον άγγελος

Άμον άγγελος ομοι͜άζ’
όντες ο ήλιον φωτάζ’
Κρούει απάν’ σα μαλλόπα τ’ς
και τ’ απέσ’ ι-μ’ πώς ταράζ’⇋

Το καρδόπο μ’ κατενόν
όντες γιανασ̌εύω σε
Η εγκάλι͜α μ’ έν’ τ’ εσόν,
γιαβρόπο μ’, μ’ εντρέπεσαι⇋

’Μάεψες το καρδόπο μ’,
εντώκεν ατο η σεβντά σ’
Το χατίρι μ’ μη χαλάντς,
δὼμα ολίγον χαράν⇋

Χ̌αίρεσαι, χαμογελάς
και -ν- εμέν γλυκοτερείς
Μακρά ας σο γιάν’ τ’ εμόν
εγνωρί͜εις πως ’κ’ επορείς⇋