Αν αγαπάς με τον καρίπ’

Η καρδι͜ά σ’ πολλά σέρτικον,
μαχ̌αίρ’ ακονεμένον
Εσύ σο νου σ’ εσέγκες α’
να ελέπ’ς με αποθαμένον

Πετούν, πετούν τα πουλόπα,
σην αύλι͜α σ’ κελαηδούνε
Αν αγαπάς με τον καρίπ’
εσέναν ορωτούνε

Μίαν δείκ’ς με το καρδόπο σ’
και μίαν κλώ͜εις τη ράχ̌ι͜α σ’
Εσύρες με απέσ’ σ’ άψιμον,
ευτάς και τ’ αφορμάσ̌ι͜α σ’

Πετούν, πετούν τα πουλόπα,
σην αύλι͜α σ’ κελαηδούνε
Αν αγαπάς με τον καρίπ’
εσέναν ορωτούνε

Ο πρόσωπο σ’ αγγελικόν
δι͜αβόλ’κον η καρδία σ’
Το ψ̌όπο μ’ εκαπάτεψαν
για τ’ εσέν αμαρτίας

Πετούν, πετούν τα πουλόπα,
σην αύλι͜α σ’ κελαηδούνε
Αν αγαπάς με τον καρίπ’
εσέναν ορωτούνε

Εσύ εμέν αν ’κι αγαπάς
’κ’ επορείς να κομπώντς με
Με τ’ άσ̌κεμον την καλατσ̌ή σ’
πάντα θα φαρμακώντς με

Πετούν, πετούν τα πουλόπα,
σην αύλι͜α σ’ κελαηδούνε
Αν αγαπάς με τον καρίπ’
εσέναν ορωτούνε