Τ’ αστρόπα ετοπλάεψα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Γιάννης Γκόσιος

Κάθαν βράδον τα αστρόπα
ορωτούν για τ’ εσέναν [γιαρ]
Αναμέν’νε να κλώσ̌κεσαι,
αρνί μ’, σουμά σ’ εμένα [γιαρ]

Ατά τερούν από ψηλά,
εγροικούνε τον πόνο μ’ [γιαρ]
Γιαρτίμ να δίγ’νε ’κ’ επορούν,
παρηγορίαν μόνον [γιαρ]

Τ’ αστρόπα ετοπλάεψα,
εποίκα ’τα γεργάνιν [γιαρ]
Να μη ριγάς, αρνόπο μου,
όντες είμες μακρά -νι [γιαρ]

Τον φέγγον όντες θα τερείς,
αροθυμάς εμέναν [γιαρ]
Σ’ ατόν εποίκες όμνυσμαν
οι δύ’ να ’ίνουμες έναν [γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναμέν’νε	περιμένουν, αναμένουν
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
αροθυμάς	νοσταλγείς
αστρόπα	αστεράκια
ατά	αυτά
βράδον	βράδυ
γεργάνιν	πάπλωμα	yorgan
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γιαρτίμ	βοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση	yardım
δίγ’νε	δίνουν
δύ’	δύο
εγροικούνε	καταλαβαίνουν
είμες	είμαστε
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
επορούν	μπορούν
ετοπλάεψα	μάζεψα, συγκέντρωσα	toplamak
’ίνουμες	γινόμαστε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθαν	κάθε
κλώσ̌κεσαι	γυρίζεις, επιστρέφεις
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
όμνυσμαν	όρκος
όντες	όταν
ορωτούν	ρωτάνε
παρηγορίαν	παρηγοριά
ριγάς	κρυώνεις
σουμά	κοντά
τερείς	κοιτάς
τερούν	κοιτούν
φέγγον	φεγγάρι