| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
Σο νου σ’ -ις- γυροκλώσκουμαι κι άλλο τιδέν ’κι θέλω [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Γλυκύν φίλεμαν ψαλαφώ κι αν θα δί’ς με ’κι ξέρω [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Έναν ημέραν, πουλόπο μ’, εμείς ξαν θ’ ανταμούμες Λόγια ’κι θα σκαλώνομε κι εγκαλιάν θα κοιμούμες [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Τ’ εσόν το γλυκοφίλεμαν, παραδεισί’ πουλόπο μ’ [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] ατό μαναχόν επορεί να δί’ τερμάν’ σο ψ̌όπο μ’ [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Έναν ημέραν, πουλόπο μ’, εμείς ξαν θ’ ανταμούμες Λόγια ’κι θα σκαλώνομε κι εγκαλιάν θα κοιμούμες [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Όντες κοιμούμαι εθαρρώ ακούγω τη λαλία σ’ [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Καλλίον να μη εγνεφώ και χάται η ευωδία σ’ [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;] Έναν ημέραν, πουλόπο μ’, εμείς ξαν θ’ ανταμούμες Λόγια ’κι θα σκαλώνομε κι εγκαλιάν θα κοιμούμες [Βάι, ν’ αηλί εμέν! Ντό να ’ίνουμαι;]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| γλυκοφίλεμαν | γλυκό φιλί | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| γυροκλώσκουμαι | κλωθογυρίζω | ||
| δί’ | δίνει | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγνεφώ | ξυπνώ | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κοιμούμες | κοιμόμαστε | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| παραδεισί’ | παραδείσου | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τερμάν’ | θεραπεία, γιατρικό, μτφ. δύναμη, ψυχική αντοχή, ενέργεια, μτφ. παρηγοριά | derman/darmān | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψαλαφώ | ζητώ, αιτούμαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ανταμούμες | ανταμώνουμε | ||
| γλυκοφίλεμαν | γλυκό φιλί | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| γυροκλώσκουμαι | κλωθογυρίζω | ||
| δί’ | δίνει | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγνεφώ | ξυπνώ | ||
| εθαρρώ | θαρρώ, νομίζω, υποθέτω | ||
| επορεί | μπορεί | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κοιμούμες | κοιμόμαστε | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όντες | όταν | ||
| παραδεισί’ | παραδείσου | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τερμάν’ | θεραπεία, γιατρικό, μτφ. δύναμη, ψυχική αντοχή, ενέργεια, μτφ. παρηγοριά | derman/darmān | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χάται | χάνεται | ||
| ψαλαφώ | ζητώ, αιτούμαι | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
Φωνητικά: Χριστίνα Σαββίδου
