Προβολή Τραγουδιού
Νε σ̌κύλ’ αφορισμένον |
Το φίλεμα σ’ μελένιονΣτιχουργοί: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Καλλιτέχνες: Αβραάμ Γκόσιος, Γιάννης Γκόσιος
Αρνί μ’, έρθεν η άνοιξην θα εβγαίν’νε τ’ οφίδι͜α Νασάν που κάθεται σ’ οσπίτ’, ν’ αηλί που πάει σ’ αιγ̆ίδι͜α Σ’ οσπίτι σ’ εβραδι͜άσκουμ’νε, πώς ’κ’ έλεες με «μένον»; Ατσ̌ά τίναν εγάπανες, νε σ̌κύλ’ αφορισμένον; Ατόν τηνάν εγάπεσες, Θεέ μ’, να παλαλούται! Σ’ ορμάνι͜α να ταράεται να πάει ρούζ’ και σκοτούται Σ̌εκέριν εψαλάφεσα Είπε με «σο σακκίν έν’» Εχάλασα σον κόλφον ατ’ς Είπε με «τ’ εσά ’κ’ είναι»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αιγ̆ίδι͜α | κατσίκες | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
| αφορισμένον | αφορισμένο, αναθεματισμένο | ||
| εβγαίν’νε | βγαίνουν | ||
| εβραδι͜άσκουμ’νε | βραδιαζόμουν | ||
| εγάπανες | αγαπούσες | ||
| εγάπεσες | αγάπησες | ||
| έλεες | έλεγες | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| εχάλασα | χάλασα, έχωσα το χέρι | ||
| εψαλάφεσα | ζήτησα, αιτήθηκα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κόλφον | αγκαλιά, κόλπο, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος, στήθος της γυναίκας | ||
| μένον | (προστ.) μείνε | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νασάν | χαρά σε | ||
| ορμάνι͜α | δάση | orman | |
| οσπίτ’ | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| οφίδι͜α | φίδια | ||
| παλαλούται | τρελαίνεται | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει | ||
| σ̌εκέριν | ζάχαρη | şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.) | |
| σκοτούται | σκοτώνεται | ||
| σ̌κύλ’ | (γεν.) σκύλου | ||
| ταράεται | αναμιγνύεται, ανακατεύεται, μπλέκεται | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| τίναν | ποιον/α |
