Χρήστος Αντωνιάδης
Χρήστος Αντωνιάδης
20 Αυγούστου 1950
29 Ιανουαρίου 2013Επίκουρος καθηγητής Νευροχειρουργικής Κλινικής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θράκης. Γεννήθηκε το 1950 στην Ξηρολίμνη της Κοζάνης και σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Το 1976 μετέβη στην Γερμανία όπου και εκπαιδεύτηκε εντατικά στην μικροχειρουργική και στη νευροδιαγνωστική. Μετά τη στρατιωτική του θητεία στην Ελλάδα επέστρεψε στην Γερμανία όπου το 1982 αναγορεύτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου. Εκλέχτηκε Λέκτορας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1992 και το 1998 επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ. Τα τελευταία χρόνια εργάζονταν ως Νευροχειρουργός στο «Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο Θεσσαλονίκης». Με δική του επινόηση στη Νευροχειρουργική Κλινική του ΑΠΘ υπό την διεύθυνση του καθηγητή κ. Φάρογλου και όλων των συνεργατών της κλινικής ανέπτυξε νέα μέθοδο στην αντιμετώπιση των χρόνιων υποσκληριδίων αιματωμάτων με αποτελέσμα την ελαχιστοποίηση των υποτροπών και τον μηδενισμό της θνητότητας. Η μέθοδος αυτή σήμερα αποτελεί μια βασική μέθοδο στην αντιμετώπιση των χρόνιων υποσκληριδίων αιματωμάτων. Το συγγραφικό και ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει περισσότερες από 150 εργασίες που έχουν ανακοινωθεί σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά συνέδρια ή έχουν δημοσιευτεί σε δύο διεθνή συνέδρια.
Ασχολήθηκε με την ποντιακή μουσική, έχει γράψει ποντιακούς στίχους, που μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από καταξιωμένους πόντιους καλλιτέχνες. Αξιόλογη υπήρξε η συμμετοχή του στην ποντιακή δισκογραφία με κατ’ εξοχήν δικά του τραγούδια σε 7 δίσκους.
Τα τραγούδια που έγραψε ακούγονται καθημερινά από όλους του ραδιοφωνικούς σταθμούς της χώρας που παρουσιάζουν ποντιακό πρόγραμμα και συνοδεύουν κάθε πολιτιστική εκδήλωση, γλέντι, γιορτή και χαρά, σε κάθε γωνία της γης, όπου ζουν Πόντιοι. Τραγούδια που περιγράφουν με τρόπο μοναδικό τις αλησμόνητες πατρίδες και τα βάσανα της προσφυγιάς, αναδεικνύουν μεγάλα κοινωνικά ζητήματα της εποχής μας και υμνούν τις ανθρώπινες σχέσεις και τον έρωτα. Ποιος δεν έχει ακούσει «Την Πατρίδα μ’ έχασα», «Πατρίδα μ’ άραεύωσε», «Μαυροθάλασσα», «Ορθοδοξία», «Χαρά» και «Χούι – Χούι». Ελάχιστοι είναι αυτοί, ακόμα και μεγάλοι δημιουργοί, που ευτύχησαν να κάνουν τόσες πολλές και μεγάλες επιτυχίες.
Η πρώτη του ποιητική συλλογή «Κατάθεση ψυχής» μελοποιήθηκε από το Χρήστο Χρυσανθόπουλο και έγινε δίσκος στον οποίο συμμετείχε ως ερμηνευτής ο Στέλιος Καζαντζίδης. Έχει μεταφράσει και διασκευάσει τη «Μήδεια» στην ποντιακή διάλεκτο.
Ακολουθώντας πιστά τη ρήση του Ελύτη, «μόνη έγνοια η γλώσσα μου», ο Αντωνιάδης κατέθετε καθημερινά την αγωνία του για το μέλλον της ποντιακής διαλέκτου, ελπίζοντας ότι συμβάλλει στην διάσωσή της με το έργο του.
«Αυτή η διάλεκτος, που τη φόρτωσε ο Ιάσονας πριν 2.700 χρόνια επάνω στην ”Αργώ” και την κουβάλησε κι έζησε εκεί επί 27 αιώνες, γιατί πρέπει τώρα να πεθάνει; Και αυτό το αξιοθρήνητο γεγονός γιατί να τύχει στη γενιά μου, γιατί να λάχει σε μένα να είμαι ένας αυτόπτης μάρτυρας ενός τέτοιου επικείμενου θανάτου. Η ποίηση που γράφω έγκειται στην αναζήτηση ”μαγικών” ποντιακών λέξεων με αρχέγονη σημασία και φωνητική αξία, με στόχο να μείνει ζωντανή η ποντιακή διάλεκτος. Είμαι ένας ελεύθερος σκοπευτής – στιχουργός στρατευμένος να προστατέψω τη γλώσσα μου. Προσωπικά διαλαλώ ότι δεν έχασα την πατρίδα μου. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι είναι ένας εσωτερικός μετανάστης από τον Πόντο στη Μακεδονία».
Απεβίωσε την 29/01/2013
lyrics
Τραγούδια (78)
- Hui Hui - Lazutlar II
- Kumbaromo - Lazutlar III
- Άκ’σον, υιέ μ’, ντο λέγω σε - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Άμον ανήμπορον πουλίν - Κιβωτός
- Ατόσα χρόνια εδέβανε - Καρδίας ανοιγάρ’
- Ατώρα όλια ψεύτικα - Καρδίας ανοιγάρ’
- Βάσταξον, καρδι͜ά μ’, βάσταξον - Ποντιακό γλέντι
- Δείξον με δρόμον - Καρδίας ανοιγάρ’
- Εγάπ’ ντο έν’ ’κι ξέρετεν - Καρδίας ανοιγάρ’
- Έκρυφτα το καρδόπο σ’ - Πισάγκωνα δεμένος
- Έτον εμορφανάλλαχτος - Πισάγκωνα δεμένος
- Εύκολα ’κι καλατσ̌εύω - Όσα ’κ’ επρόφτασα να λέω
- Η Χαρά - Μαυροθάλασσα
- Η Χαρά - Έναν μουχαπέτ’ σα Ούτσ̌ενα
- Ήντζαν την εγάπ’ σκοτών’ - Πισάγκωνα δεμένος
- Θα σπίγγω, σπίγγω - Συναπάντεμαν
- Θεέ μ’, σο παραπέντε - Θεέ μ’, σο παραπέντε
- Θεέ μ’, σο παραπέντε - Όσα ’κ’ επρόφτασα να λέω
- ’Κ’ έτονε αγνόν - Μελίρις
- ’Κι θυμάσ’ ατο ζαέρ - ’Κι θυμάσ’ ατο ζαέρ
- ’Κι θυμάσ’ ατο ζαέρ - Μελίρις
- Λενίτσα μ’ - Όσα ’κ’ επρόφτασα να λέω
- Μανίτσα μ’ - Συναπάντεμαν
- Μανίτσα μ’, χούι-χούι - Κορίτσ’ καματερόν, νύφε στολίζ’ν’ ατεν
- Μαυροθάλασσα - Μαυροθάλασσα
- Μαυροθάλασσα - Μαυροθάλασσα
- Μη κλαινί͜εις την κεμεντζ̌έ μ’ - Μαυροθάλασσα
- Ντ’ έπαθαν τρανοί και απανώτεροι - Μελίρις
- Ξενιτεμένον ψ̌όπο μου - Όσα ’κ’ επρόφτασα να λέω
- Ο κουμπάρο μ’ - Μαυροθάλασσα
- Ο φέγγον - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Ο φέγγον - Ποντιακό προσκλητήριο | Τραγούδια και χοροί του Πόντου
- Ονέρ’τα, πόνι͜α, τάματα - Όσα ’κ’ επρόφτασα να λέω
- Ορθοδοξία - Συναπάντεμαν
- Οσήμερον η παντρειά - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Οσήμερον η παντρειά - Ποντιακό προσκλητήριο | Τραγούδια και χοροί του Πόντου
- Παιδίν δεκατετράχρονον - Πισάγκωνα δεμένος
- Πάντα με τ’ «αχ» και με το «βαχ» - Καρδίας ανοιγάρ’
- Παρακάθ’ - Μαυροθάλασσα
- Πατέρα, σα καιρούς εμουν - Συναπάντεμαν
- Πατρίδα μ’, αραεύω σε - Έρθεν η ώρα
- Πατρίδα μ’, αραεύω σε - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Πατρίδα μ’, αραεύω σε - Ποντιακό προσκλητήριο | Τραγούδια και χοροί του Πόντου
- Πατρίδα μ’, αραεύω σε - Αροθυμώ και τραγωδώ
- Πολύπαθον καρδόπο μου - Πισάγκωνα δεμένος
- Σα ξένα έρημον πουλίν - Καρδίας ανοιγάρ’
- Σο καλύβ’ν ατ’ς μαναχόν-ι - Πισάγκωνα δεμένος
- Σον παράδεισον απάν’ - Πισάγκωνα δεμένος
- Σον παράδεισον απάν’ - Ήχος υφαντός
- Σπεντάμ’ - Μαυροθάλασσα
- Στεφανωμένον είδα σε - Ποντίων Απάνθισμα
- Τ’ Ανδρονίκ’ - Πισάγκωνα δεμένος
- Τ’ εμόν το φωταχτέριν - Μελίρις
- Τα αμαρτίας ι-σ’ πολλά - Μαυροθάλασσα
- Τα αμαρτίας ι-σ’ πολλά - Τα αμαρτίας ι-σ’ πολλά
- Τα τέρτι͜α μ’ δεκατρία - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Την πατρίδα μ’ έχασα
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Μνήμη Γενοκτονίας
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Traversées
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Την πατρίδα μ’ έχασα
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Ελαία ερίζωσεν
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Τραγούδια του Πόντου
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Μαυροθάλασσα
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Ποντιακό γλέντι
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Την πατρίδα μ’ έχασα
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Τη ψ̌ης ι-μ’ τοξαρέας
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Αροθυμώ και τραγωδώ
- Την πατρίδα μ’ έχασα - Την πατρίδα μ’ έχασα/J’ai perdu ma terre
- Την πάχνιαν και τα σύννεφα - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Το καρδόπο μ’ αγράμπελον - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Το καρδόπο μ’ εχάραξες - Πισάγκωνα δεμένος
- Το παρχαροπούλ’ - Ο μέτοικον
- Το ψ̌όπο μ’ κρύο κι άχαρον - Ο μέτοικον
- Τον χρόνον μίαν ’κι γελώ - Καρδίας ανοιγάρ’
- Του Τασ̌κίν - Πισάγκωνα δεμένος
- Χούι χούι - Ποντιακό προσκλητήριο | Τραγούδια και χοροί του Πόντου
- Χούι χούι - Πατρίδα μ’, αραεύω σε
- Χούι-χούι - Έναν μουχαπέτ’ σα Ούτσ̌ενα
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 