Προβολή Τραγουδιού
Την πάχνιαν και τα σύννεφα |
Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Στάθης Καζαντζίδης
Καλλιτέχνες: Στέλιος Καζαντζίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος
Την πάχνιαν και τα σύννεφα εντάμαν θα συμπλέκω Σα υψηλά του ουρανού κι εσέν απέσ’ θα θέκω Εσέν κανείς να μη ελέπ’ κι ευτάει την ψ̌η μ’ κομμάτι͜α Θα κρύφτω σε, πουλόπο μου, ας ση κοσμί’ τ’ ομμάτι͜α Σο τέρεμα σ’, πουλόπο μου, λύεται το καρδόπο μ’ Τ’ απάν’ ι-μ’ έρ’ται μερμηκιά και φτιλακίζ’ το ψ̌όπο μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
απέσ’ | μέσα | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
εντάμαν | μαζί | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
θέκω | θέτω, τοποθετώ, βάζω | ||
καρδόπο | καρδούλα | ||
κοσμί’ | κόσμου | ||
λύεται | λιώνει | ||
μερμηκιά | μυρμηγκιάζει, μουδιάζει | μυρμηκιῶ | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
πάχνιαν | πάχνη | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
τέρεμα | βλέμμα | ||
φτιλακίζ’ | σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα | ||
ψ̌η | ψυχή | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |