Προβολή Τραγουδιού
Ο φέγγον |

Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Στάθης Νικολαΐδης
Καλλιτέχνες: Στάθης Νικολαΐδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος
Τη νύχτας είμες το ζευγάρ’ εγώ με την Ελένκω -ν Άμον ντο είν’ σον ουρανόν η Πούλια με τον φέγγον [Ε!] Ο φέγγον κείται ανάσ̌κελα εγώ θέκ’ ατον / κλώθ’ ατον κούπα Γιαβρί μ’, ας σα στομόχ̌ειλα σ’ για δὼμα έναν βούκαν Τρυγόνα μ’, όντες μετ’ εσέν την νύχταν ανταμώνω Ας σ’ ομματόπα σ’ κλέφτω φως και τον φέγγον γομώνω [Ε!] Ο φέγγον κείται ανάσ̌κελα εγώ θέκ’ ατον κούπα Γιαβρί μ’, ας σα στομόχ̌ειλα σ’ για δὼμα έναν βούκαν Τον ήλιον εκουβάλεσα οπίσ’ σο ρακανόπο σ’ Αρ’ να βραδύν’ ογλήγορα και ρούζω σ’ εγκαλιόπο σ’ [Ε!] Ο φέγγον κείται ανάσ̌κελα εγώ θέκ’ ατον / κλώθ’ ατον κούπα Γιαβρί μ’, ας σα στομόχ̌ειλα σ’ για δὼμα έναν βούκαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
βούκαν | μπουκιά | ||
βραδύν’ | βραδιάζει | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
γομώνω | γεμίζω | ||
δὼμα | δώσε μου | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
είμες | είμαστε | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
εκουβάλεσα | κουβάλησα | ||
θέκ’ | θέτω/ει, τοποθετώ/εί, βάζω/ει | ||
κείται | κείτεται, ξαπλώνει | ||
κλέφτω | κλέβω | ||
κλώθ’ | κλώθω/ει, γυρνώ/άει | ||
κούπα | με το πρόσωπο από κάτω, μπρούμυτα, σκυφτά, αντίστροφα, ανάποδα | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
ογλήγορα | γρήγορα | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
όντες | όταν | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
ρακανόπο | γήλοφος | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
στομόχ̌ειλα | τα χείλια του στόματος | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φέγγον | φεγγάρι |