Προβολή Τραγουδιού
Πατρίδα μ’, αραεύω σε |

Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Χρήστος Χρυσανθόπουλος
Καλλιτέχνες: Στέλιος Καζαντζίδης, Χρήστος Χρυσανθόπουλος
Πέντε οσπίτι͜α έχτισα κι ασ’ σ’ όλια ξεσπιτούμαι Πρόσφυγας είμαι ας σο κουνίν Θεέ μ’, θα παλαλούμαι Πατρίδα μ’, αραεύω σε άμον καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος Οσπίτι͜α εφέκα ανάμεσα σ’ ορμίν και ποταμάκριν Πεγάδι͜α μαρμαρόχτιστα νερόν άμον το δάκρυν Πατρίδα μ’, αραεύω σε άμον καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος Έκιτι, Πόντιοι, περισ̌άνηδες! Και τώρα αδακέσ’ διψώ νερόν να πίνω ’κ’ έχω Εντρέπουμαι¹ να ψαλαφώ τα χ̌ειλόπα μ’ να βρέχω Πατρίδα μ’, αραεύω σε άμον καταραμένος Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αραεύω | ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω | aramak | |
ασ’ | από | ||
έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
εντρέπουμαι | ντρέπομαι | ||
εφέκα | άφησα | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κουνίν | κούνια | ||
όλια | όλα | ||
ορμίν | ρυάκι, ρεματιά | ||
οσπίτι͜α | σπίτια | hospitium<hospes | |
παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
πεγάδι͜α | βρύσες | ||
περισ̌άνηδες | εξαθλιωμένοι, κακομοίρηδες, δυστυχείς | perişan/perīşān | |
ποταμάκριν | όχθη ποταμού | ||
χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
ψαλαφώ | ζητώ, αιτούμαι |
¹ Ακούγεται πιθ. εκ παραδρομής να λέει «εντρέπομαι»