Παρακάθ’

Αρ’ οψέ σο Παρακάθ’
έναν νέικον παλληκάρ’
Τικ εχόρευεν σο γιάν’
κι ετραγώδ’νεν σο καπάν

Θέλ’ εγάπ’ και ’κ’ εχ̌’ εγάπ’
κι αραεύ’ σο Παρακάθ’
Έμορφα χορεύ’ το τικ,
τ’ άχαρον τιδέν ’κ’ ευρήκ’

Αρ’ οψέ το παλληκάρ’
πόνον είχ̌εν σ’ εμπροκάρδ’
Έπινεν ν’ αποτσακών’,
τη γεράν ατ’ να λαρών’

Θέλ’ εγάπ’ και ’κ’ εχ̌’ εγάπ’
κι αραεύ’ σο Παρακάθ’
Έμορφα χορεύ’ το τικ,
τ’ άχαρον τιδέν ’κ’ ευρήκ’

Αρ’ οψέ σο Παρακάθ’
’ρώτεσα το παλληκάρ’
"Που καικά πονείς πουλί μ’;"
Κι έδειξε με τ’ εμπροκάρδ’

Θέλ’ εγάπ’ και ’κ’ εχ̌’ εγάπ’
κι αραεύ’ σο Παρακάθ’
Έμορφα χορεύ’ το τικ,
τ’ άχαρον τιδέν ’κ’ ευρήκ’

Αρ’ οψέ σο Παρακάθ’,
αρ’ ατό το παλληκάρ’
Έμορφον και παλαλόν,
πώς επέμνεν μαναχόν;

Θέλ’ εγάπ’ και ’κι εχ̌’ εγάπ’
κι αραεύ’ σο Παρακάθ’
Έμορφα χορεύ’ το τικ,
τ’ άχαρον τιδέν ’κ’ ευρήκ’