| Στιχουργοί | |
| Συνθέτες |
’Κι θυμάσ’ ατο, ζαέρ· έτονε τ’ εμόν το χ̌έρ’ Έπλωσα κι εδώκα σε Όι, ν’ αηλί εμέν! Επεκεί και υστερνά καρδι͜άν, ψ̌ην κι άλλα πολλά, έναν - έναν όλι͜α επέρες Όι, ν’ αηλί εμέν! Έτονε τ’ εμόν το χ̌έρ’ σο εξώπορτον τ’ Α’έρ’ ντο επρωτεδώκα σε Ποδεδίζω σε! Και ασ’ όλι͜α τ’ υστερνόν αέτσ’ έτονε γραφτόν· ξαν να δίγω σε το χ̌έρι μ’ Όι, ν’ αηλί εμέν! Ήντζαν αγαπά, ζατί, το χ̌ερόπον πρωτοδί’ και σο τέλος ξαν το χ̌έριν Όι, ν’ αηλί εμέν! Έτονε τ’ εμόν το χ̌έρ’ σο εξώπορτον τ’ Α’έρ’ ντο επρωτεδώκα σε Ποδεδίζω σε! Έτονε τ’ εμόν το χ̌έρ’ σο εξώπορτον τ’ Α’έρ’ ντο επρωτεδώκα σε Ποδεδίζω σε!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ασ’ | από | ||
| δίγω | δίνω | ||
| εδώκα | έδωσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| επέρες | πήρες | ||
| έπλωσα | άπλωσα, έτεινα | ||
| επρωτεδώκα | πρωτοέδωσα | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ζαέρ | ως φαίνεται, προφανώς, μάλλον | zahiren<zahir/ẓāhir | |
| ζατί | εξάλλου | zaten/ẕāten | |
| ήντζαν | οποιοσδήποτε, όποιος / οποιονδήποτε, όποιον | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πρωτοδί’ | πρωτοδίνει | ||
| υστερνά | κατοπινά, τελευταία | ||
| υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
| χ̌έρ’ | χέρι | ||
| χ̌ερόπον | χεράκι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ασ’ | από | ||
| δίγω | δίνω | ||
| εδώκα | έδωσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| επέρες | πήρες | ||
| έπλωσα | άπλωσα, έτεινα | ||
| επρωτεδώκα | πρωτοέδωσα | ||
| έτονε | ήταν | ||
| ζαέρ | ως φαίνεται, προφανώς, μάλλον | zahiren<zahir/ẓāhir | |
| ζατί | εξάλλου | zaten/ẕāten | |
| ήντζαν | οποιοσδήποτε, όποιος / οποιονδήποτε, όποιον | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
| πρωτοδί’ | πρωτοδίνει | ||
| υστερνά | κατοπινά, τελευταία | ||
| υστερνόν | κατοπινό, τελευταίο, στερνό | ||
| χ̌έρ’ | χέρι | ||
| χ̌ερόπον | χεράκι | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
