Παιδίν δεκατετράχρονον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Στεφανίδης, Κώστας Σιαμίδης

Εντάμα με την κεμεντζ̌έν
σ’ έναν πατημασέαν
Θα λέγω τα πονετικά μ’
μ’ ισούλκον τοξαρέαν

Παιδίν δεκατετράχρονον,
τα γένια μ’ πουλομάλλι͜α
Ερχίνεσεν να φτιλακίζ’
η ψ̌η μ’ εγάλι͜α-εγάλι͜α

Εείνο το φτιλάκισμαν
εγέντον χαλαρδία
Όντες επρωτοείδα ατεν,
Χριστέ και Παναΐα!

Εστάθεν και ετέρ’νε με
μ’ αγγελικόν θωρέαν
Σον πρόσωπον γλυκύμαυρος
τ’ ομμάτι͜α ατ’ς γερανέα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατεν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
γερανέα	γαλάζια
εγέντον	έγινε
εείνο	εκείνο
εντάμα	μαζί
ερχίνεσεν	άρχισε
εστάθεν	στάθηκε, σταμάτησε
ετέρ’νε	κοιτούσε
θωρέαν	θωριά, όψη
ισούλκον	ήσυχο/η, αθόρυβο/η, ρυθμικό	usul<uṣūl
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
πατημασέαν	πατημασιά
πουλομάλλι͜α	μαλλιά μαλακά σαν πούπουλα
τοξαρέαν	δοξαριά
φτιλακίζ’	σπαρταρά, πάλλεται γρήγορα
φτιλάκισμαν	σπαρτάρισμα, σπασμωδικές κινήσεις
χαλαρδία	πλημμύρα χειμάρρου
ψ̌η	ψυχή