Στιχουργοί: Χρήστος Αντωνιάδης
Συνθέτες: Κώστας Σιαμίδης | Παραδοσιακό
Ημέρωσε το φως, άφρισε η μαυροθάλασσα. Φύσηξε ο βοριάς, το κυπαρίσσι έγειρε, νίφτηκε στα νερά της. Στα χώματα αυτά, που με την ακροθαλασσιά συμπλέκονται, τα παιδιά σου τραγουδούν ακόμα. Στον Πόντο, μάνα μου, έχω αδελφούς καρδιάς. Φεύγω να δροσιστώ, Μαυροθάλασσας νερό, άγιο για να πιω! ♫ Μαυροθάλασσας ψ̌ήα άμον τα νερά σ’ κρύα, άμον τα νερά σ’ Εποίκα έναν τάμαν με τον Τασκίν εντάμαν σο Καραντενίζ Τραγωδίας θα ’κχ̌ύνω σα νερά σ’ και θα πίνω Μαυροθάλασσα! Να εβζήνω την δίψα μ’, Αχ, πατρίδα μ’! Αχ, ρίζα μ’! Όι Καραντενίζ! Και απάν’ καικά σ’ ορμάν’ εντάμαν με τον Οσμάν ας σα Σούρμενα Θα γομώνομε δάκρυ͜α όλια τα θαλασσάκρι͜α Μαυροθάλασσα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γομώνομε | γεμίζουμε | ||
| εβζήνω | σβήνω | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| Καραντενίζ | η Μαύρη Θάλασσα | Karadeniz | |
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| όλια | όλα | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| γομώνομε | γεμίζουμε | ||
| εβζήνω | σβήνω | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| θαλασσάκρι͜α | οι ακροθαλασσιές, τα ακρογιάλια | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| Καραντενίζ | η Μαύρη Θάλασσα | Karadeniz | |
| ’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
| όλια | όλα | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| τραγωδίας | τραγούδια | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 