Γιώργος Ακριβόπουλος
Γιώργος Ακριβόπουλος
7 Ιουνίου 1941
4 Μαίου 2014Ο Γιώργος Ακριβόπουλος γεννήθηκε το 1941 στα Παλατίτσια Ημαθίας και απεβίωσε στην Αθήνα το 2014. Ήταν γιος του Λάζαρου Ακριβόπουλου και της Ελένης, το γένος Πεϊμανίδου. Ο πατέρας του, Λάζαρος, έπαιζε αγγείο και λύρα, ενώ και ο αδελφός του, Αλέκος Ακριβόπουλος, υπήρξε λυράρης.
Με ισχυρά βιώματα από το παραδοσιακό περιβάλλον του χωριού του, ο Γιώργος Ακριβόπουλος μεγάλωσε μέσα στην ποντιακή μουσική παράδοση. Αργότερα, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εντάχθηκε στον χορευτικό όμιλο της Δόρας Στράτου και ήρθε σε επαφή με τις μουσικές παραδόσεις και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Την ίδια περίοδο, το νεοποντιακό κύμα που διαμορφωνόταν τον επηρέασε βαθιά.
Ως συνθέτης και στιχουργός, συνεργάστηκε με πολλούς σημαντικούς ερμηνευτές της εποχής. Συμμετείχε σε δισκογραφικές δουλειές με τον Βλαδίμηρο Χαραλαμπίδη, τη Σοφία Χονδροματίδου και τον Νίκο Τσιμαχίδη, τη Ζωή Καραγιαννίδου, τον Μάκη Γραντζίδη, τον Στάθη Νικολαΐδη, τον Γιάννη Κοπαλά και άλλους.
Πολλές από τις γνωστές μελωδίες της νεοποντιακής δισκογραφίας φέρουν τη δική του υπογραφή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το τραγούδι «Ως το στόμα μ’ η ψ̌η μ’ έρθεν».
album
Albums/Singles (16)
Τ’ εμέτερα 2004
Αραεύω σε πατέρα 1990
Το αηδόνι του Πόντου 1980
Τη Γερμανίας τα νερά 1979
Οι ρίζες του Πόντου 1976
Χαμένη πατρίδα 1976
lyrics
Τραγούδια (112)
- Αβού τ’ εμόν το καρδόπον - Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε/Αβού τ’ εμόν το καρδόπον
- Αγωνίας και καημούς - Τη Γερμανίας τα νερά
- Αδέλφι͜α - Αδέλφι͜α
- Αηλί τα βάσανα ντ’ εδέβα - Τη Γερμανίας τα νερά
- Αηλί τα βάσανα ντ’ εδέβα - Τραγούδια από τον Πόντο
- Αΐκον έν’ τ’ ιδίωμα μ’ - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Άλλο ’κι αναμένω γράμμα - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Άλλο ’κι κλαίω - Ν’ αηλί (Ομάλ)/Άλλο ’κι κλαίω
- Αν αξιών’ με ο Θεόν - Χαμένη πατρίδα
- Ανθούλα μ’ και πατούλα μ’ - Πόντος-Καύκασος-Ελλάδα
- Αούτο τ’ εμόν η καρδία - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Απ’ αδά και πέραν, μάνα - Το παρακάθ’
- Απ’ αδά ως τ’ εσέτερα - Το παρακάθ’
- Απάν’ σε ψηλόν ραχ̌ίν - Χαμένη πατρίδα
- Αρνί μ’, τον τόπον ντο τερείς - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Αυλακόπον σην καρδι͜ά μ’ - Τραγούδια από τον Πόντο
- Βαθέα η σφαίρα εντώκε με - Οι ρίζες του Πόντου
- Βαθέα η σφαίρα εντώκε με - Τραγούδια από τον Πόντο
- Βάϊ εμέν το παλληκάρ’ - Το παρακάθ’
- Βάλτε ας πίνω και μεθώ - Οι ρίζες του Πόντου
- Βαρέα ντώστε το κωδών’ - Οι ρίζες του Πόντου
- Βαρύν λόγον μη λέτε με - Το παρακάθ’
- Βρε μελαχρινό - Τη Γερμανίας τα νερά
- Γράμμαν γράφτω στείλω - Τη Γερμανίας τα νερά
- Δεκαέξ’ χρονών κορτσόπον - Το αηδόνι του Πόντου
- Εβάρυνα, ’κι σώζω - Οι ρίζες του Πόντου
- Είχαμε βαρέα οχυρά - Τραγούδια από τον Πόντο
- Έλα, πουλόπο μ’, μετ’ εμέν - Χαμένη πατρίδα
- Έμορφος είσαι έμορφος - Τ’ εμέτερα
- Έναν έμορφον κορτσόπον - Οι ρίζες του Πόντου
- Έναν και μοναχόν παιδίν - Χαμένη πατρίδα
- Έναν ψ̌ην βασανισμένον - Τη Γερμανίας τα νερά
- Έναν ψ̌ην κι έναν κορμόπον - Το αηδόνι του Πόντου
- Έπαρ’ με, Χάρε, έπαρ με - Οι ρίζες του Πόντου
- Ευκαιρώθεν το κιφάλι μ’ - Τ’ εμέτερα
- Εφτωχός είμ’ εφτωχός - Τ’ εμέτερα
- Έφυεν, έφυεν - Το αηδόνι του Πόντου
- Η Σώνα - Οι ρίζες του Πόντου
- Η χ̌ερίτσα - Τ’ εμέτερα
- Θα έρχομαι ας σην ξενιτει͜άν - Τη γέρου τα παράπονα/Θα έρχουμαι ας σην ξενιτειάν
- Κανείται ντ’ ετυράνντσες με - Τραγούδια από τον Πόντο
- Κλώστ’ οπίσ’, ξενιτεμένε - Οι ρίζες του Πόντου
- Κορτσόπον, δος με φίλεμαν - Χαμένη πατρίδα
- Κότσαρι - Τραγούδια από τον Πόντο
- Ματσουκέτ’κον - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Μαύρα φορείς, μαύρα αναλλά͜εις - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Μαύρον πουλίν επέτανεν - Το παρακάθ’
- Με το φεγγαρόπον - Τραγούδια από τον Πόντο
- Με τον φέγγον κλώσκουμαι - Πόντος-Καύκασος-Ελλάδα
- Μέρα, νύχτα για τ’ εσέν - Τη Γερμανίας τα νερά
- Μετά από τριάντα χρόνια - Τη Γερμανίας τα νερά
- ’Μώ τη μάνα - Τ’ εμέτερα
- Ν’ αηλί (Ομάλ’) - Ν’ αηλί (Ομάλ)/Άλλο ’κι κλαίω
- Νε ρίζα μ’ και στερέα μ’ - Το αηδόνι του Πόντου
- Ντ’ εθέλ’να και ντ’ εγάπανα - Οι ρίζες του Πόντου
- Νυφέπαρμαν - Το αηδόνι του Πόντου
- Ο άνθρωπον και αν γερά - Τ’ εμέτερα
- Ο θάνατον και η ζωή - Το παρακάθ’
- Ο θάνατον και η ζωή - Οι ρίζες του Πόντου
- Ο Σ̌ιαλά͜ης - Τ’ εμέτερα
- Ο Χάρον - Το ρακόπο μ’ πίνω/Ο Χάρον
- Ουρανόν θα έν’ ο κύρη μ’ - Το αηδόνι του Πόντου
- Παιδόπο μ’, σ’ εροθύμεσα - Τρένα-καράβια/Παιδόπο μ’, σ’ εροθύμεσα
- Πάντα κρού’ς σο νου μ’ και κλαίω - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Πάντα τη νύχταν κλαίω - Χαμένη πατρίδα
- Παρακάθ’ - Το παρακάθ’
- Παρχαρέτ’σσα - Τραγούδια από τον Πόντο
- Πατέρα, ακούγω τ’ όνεμα σ’ - Οι ρίζες του Πόντου
- Πατέρα, ’κι ανασπάλλω σε - Χαμένη πατρίδα
- Πατέρα, μάνα - Τ’ εμέτερα
- Πατέρα, μάνα - Πατέρα, μάνα
- Πη αποθάν’ ’κι κλώσ̌κεται - Τη Γερμανίας τα νερά
- Πίνω πίνω - Τραγούδια από τον Πόντο
- Πόντιοι παλληκάρια - Τη Γερμανίας τα νερά
- Ποταμολάλλατσ̌α - Το παρακάθ’
- Πουλόπα μ’ δώστε͜ ατ’ς-ε σημάδ’ - Αραεύω σε πατέρα
- Πυρρίχιος - Τραγούδια από τον Πόντο
- Σα ψηλά τ’ ελάτι͜α - Το παρακάθ’
- Σην ξενιτει͜άν ο ήλιον, μάνα μ’ - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Σο ταφί μ’ απάν’, μάνα - Τραγούδια από τον Πόντο
- Σο ταφί μ’ απάν’, μάνα - Το αηδόνι του Πόντου
- Τ’ εμόν ο καλόν κουμπάρον - Χαμένη πατρίδα
- Τ’ ομμάτι͜α μ’ κλαίγ’νε - Τραγούδια από τον Πόντο
- Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε - Το αηδόνι του Πόντου
- Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε - Τ’ ομματόπα σ’ παρλαεύ’νε/Αβού τ’ εμόν το καρδόπον
- Τα κάστανα - Χαμένη πατρίδα
- Τα κορτσόπα έταν πολλά - Τ’ εμέτερα
- Τα χρόνια μ’ εσερεύτανε - Τ’ εμέτερα
- Τέρε με, κόρ’, τέρε με - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Τη Γερμανίας τα νερά - Τη Γερμανίας τα νερά
- Τη γέρου τα παράπονα - Τη γέρου τα παράπονα/Θα έρχουμαι ας σην ξενιτειάν
- Τη κοσσάρας το ζουμίν - Τ’ εμέτερα
- Την Κερεκήν θα έρχουμαι - Χαμένη πατρίδα
- Την Τραπεζούνταν αγαπώ - Χαμένη πατρίδα
- Το δικέφαλο πουλίν - Το δικέφαλο πουλίν
- Το δικέφαλον πουλίν - Τ’ εμέτερα
- Το καμίσι μ’ ματωμένον - Ποντιακοί σεβντάδες - Τέρε με, κόρ’, τέρε με
- Το κορίτσ’ ντ’ αγαπώ - Τη Γερμανίας τα νερά
- Το ρακόπο μ’ πίνω - Το ρακόπο μ’ πίνω/Ο Χάρον
- Το τρένο της Γερμανίας - Σόλο Τικ/Το τρένο της Γερμανίας
- Το φαΐ μ’ μανάχον τάν’ - Πόντος-Καύκασος-Ελλάδα
- Τον χωρέτεν πολλά αγαπώ - Χαμένη πατρίδα
- Τρένα-καράβια - Τρένα-καράβια/Παιδόπο μ’, σ’ εροθύμεσα
- Φίλ’ μ’ ακόμα - Το παρακάθ’
- Φωτία εβγαίν ας ση ψ̌η μ’ - Αξέχαστο ποντιακό γλέντι
- Φωτίαν εβγαίν’ ας σην ψ̌η μ’ - Το αηδόνι του Πόντου
- Χ̌ίλ’ νομάτ’ τερούνε με - Τ’ εμέτερα
- Χαρτίν έρθεν ας ση γαρή μ’ - Οι ρίζες του Πόντου
- Ψηλόν ραχ̌ίν, χαμέλυνον - Τη Γερμανίας τα νερά
- Ως το στόμα μ’ η ψ̌η μ’ έρθεν - Ο Πόντος ζει
- Ως το στόμα μ’ η ψ̌η μ’ έρθεν - Καράβ’ σην Μαύρην Θάλασσαν
- Ως το στόμα μ’ η ψ̌η μ’ έρθεν - Το αηδόνι του Πόντου
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 