Χ̌ίλ’ νομάτ’ τερούνε με

Χ̌ίλ’ νομάτ’ τερούνε με,
πολεμούν να κρούνε με
Ὰμαν ένας ’κι σουμών’,
σο χ̌έρι μ’ κρατώ ρεβόλ’

Έρχουν τριγυλίζ’νε με,
τεάμ’ φοβερίζ’νε με
Ένας αποπίσ’ μερέαν
κοπανίζ’ με τη μουστέαν

Ούι, ν’ αηλί εμέν, ν’ αηλί,
το κιφάλι μ’ πώς πονεί
Άμον πετεινός εκούξα
τσ̌ουβάλ’ εύκαιρον ερρούξα

Σύρ’νε, παίρ’νε το ρεβόλ’,
χ̌ίλ’ νομάτ’ έτον δι͜αβόλ’
Κλώθ’ν’ ατο σ’ εμέν μερέαν,
θα τρώγω την παρουτέαν

Η γαρή μ’ εμέν κουίζ’
«Νέπε, γιάτι μουρδουλί͜εις;
Κλὼσ’ ας σ’ άλλον τη μερέαν,
όρωμαν έτον, μαλέα»