Βαρύν λόγον μη λέτε με

Βαρύν λόγον μη λέτε με -ν-,
σεβντάν έχω και κλαίω
Άψιμον έκχ̌’σα απέσ’ σην ψ̌η μ’
κι από βαθέα καίω

Ήλε μ’, εκεί που βασιλεύ’ς
έπαρ’ κι εμέν κι ας πάμε
Όσον ντο ’ίνεται μακρά -ν-,
ήλε μ’, ας πάω χάμαι

Αφήστε με σα βάσανα μ’,
αφήστε με σα τέρτι͜α μ’
Βάλτε ρακίν και δώστε με -ν-
ας σβήνω τα μεράκια μ’

Ήλε μ’, εκεί που βασιλεύ’ς
έπαρ’ κι εμέν κι ας πάμε
Όσον ντο ’ίνεται μακρά -ν-,
ήλε μ’, ας πάω χάμαι

Τρανόν λόγον ξάι μη λέτε με,
από βαθέα παίρ’ με
Ατέ τηνάν εγάπανα
ατώρα άλλο ’κι θέλ’ με

Ήλε μ’, εκεί που βασιλεύ’ς
έπαρ’ κι εμέν κι ας πάμε
Όσον ντο ’ίνεται μακρά -ν-,
ήλε μ’, ας πάω χάμαι