Πουλόπα μ’ δώστε͜ ατ’ς-ε σημάδ’

Ο ήλον κρούει με -ν- άψιμον,
η νύχταν κρύον δί’ με [γιαρ]
Βαθέα σφαίρα εντώκε με,
αφκά σο δεντρόν κείμαι

Εδίψασα, ’κ’ έχω νερόν
να εβρέχω το στόμα μ’ [γιαρ]
Τη γλώσσα μ’ κρούγω ση γεράν
και πίνω ας σο αίμα μ’

Τη μάνα μ’ κανείς ’δέν ’κι λέει,
τον κύρ’ χαπάρ’ ’κι δίγ’νε [γιαρ]
Πουλόπα μ’, δώστε͜ ατ’ς-ε σημάδ’
τον τόπον όθεν κείμαι

Μάνα μ’, πολλά αργώς έρθες,
το αίμα μ’ ετελέθεν [γιαρ]
Κλίστ’ κα’ και δος με φίλεμαν,
μάνα μ’, η ώρα μ’ έρθεν