Προβολή Τραγουδιού
Το φαΐ μ’ μανάχον τάν’ |
Στιχουργοί: Γιάννης Κοπαλάς, Γιώργος Ακριβόπουλος
Συνθέτες: Γιώργος Κοπαλάς
Καλλιτέχνες: Γιάννης Κοπαλάς, Μιχάλης Καλιοντζίδης
Σην τεπέ τη κιφαλί’ μ’ φαίνετ’ όλιον η ζωή μ’ Ο βαρύν ο χ̌ειμωγκόν έρ’ται σο κιφάλ’ τ’ εμόν Εγεννέθα ο φτωχόν ορφανόν και άχαρον Τη δεντρού έναν τσατσίν Έλα, Θεέ μ’, έπαρ’ την ψ̌η μ’ Το κατσί μ’ πη θα τερεί, θα ’γροικά ντο σύρ’ η ψ̌η μ’ ’Δέν να τρώγω ’κ’ επορώ, ’πουγαλεύτα αέτσ’ που ζω Το φαΐ μ’ μανάχον τάν’, δόντια ’κ’ έχω αποκατάν’ Απολάδι͜α ψαλαφώ, ’δέν να τρώγω ’κ’ επορώ Έναν μόνον σκαλοπάτ’ τη ζωής ι-μ’ το κομμάτ’ Ατλαεύω, πορπατώ, κρούει απάν’ ι-μ’ το κακόν Ετελέθεν η ζωή μ’, τυρα̤ννίεται η ψ̌η μ’ Τύχη μ’ έτονε στραβόν σο ψεύτικον τον κόσμον
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αέτσ’ | έτσι | ||
απάν’ | πάνω | ||
αποκατάν’ | από κάτω προς τα πάνω | ||
απολάδι͜α | οι ψίχες του ψωμιού, απαλά, ψαχνά | ||
ατλαεύω | πηδάω, δρασκελίζω | atlamak | |
’γροικά | (εγροικά) καταλαβαίνει | ||
’δέν | τίποτα | ||
δεντρού | δέντρου | ||
εγεννέθα | γεννήθηκα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
επορώ | μπορώ | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
έτονε | ήταν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κατσί | πρόσωπο, μέτωπο | ||
κιφάλ’ | κεφάλι | ||
κιφαλί’ | κεφαλιού | ||
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
μανάχον | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
πη | που | ||
πορπατώ | περπατάω | ||
’πουγαλεύτα | (επουγαλεύτα) έσκασα, βαρέθηκα, στενοχωρέθηκα | bunalmak | |
σύρ’ | σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει | ||
τάν’ | το υγρό υπόλειμμα ορού γάλακτος ή κρέμας μετά το ανακάτεμα του βουτύρου | Թան (tan)=λιώνω, ρέω | |
τεπέ | κορυφή | tepe | |
τερεί | κοιτάει | ||
τσατσίν | ξερόκλαδο θάμνου, φρύγανο | ||
τυρα̤ννίεται | τυραννιέται, ταλαιπωριέται | ||
χ̌ειμωγκόν | (ονομ.) χειμώνας, (γεν.) χειμώνα | ||
ψαλαφώ | ζητώ, αιτούμαι | ||
ψ̌η | ψυχή |